رعایت مساوات
«الإمام علی(علیه السلام) : ألا! و إنّ لكم عندی أن لا أحتجز دونكم سرّا إلّا فی حرب، و لا أطوی دونكم أمرا إلّا فی حكم، و لا أؤخّر لكم حقّا عن محلّه، و لا أقف به دون مقطعه. و أن تكونوا عندی فی الحقّ سواء، فإذا فعلت ذلك وجبت للَّه علیكم النّعمة، ولی علیكم الطّاعة، و أن لا تنكصوا عن دعوة و لا تفرّطوا فی صلاح، و أن تخوضوا الغمرات إلى الحقّ؛(2810) امام على(علیه السلام) : آگاه باشید! حقّ شما بر من است كه چیزى -جز راز جنگ- را از شما نپوشانم، و كارى را جز در حكم (شرع) بى رأى زنى با شما انجام ندهم، و پرداختن حق را از موقع آن به تأخیر نیفكنم، و تا آن را نرسانم وقفه اى در آن روا ندانم، و همه شما را در حقّ برابر شمارم؛ چون چنین كردم نعمت خدا به شما روا مى گردد؛ و حقّ من بر شما این است كه از من اطاعت كنید، و چون شما را خواندم درنگ روا مدارید، و در آنچه صلاح است پاى پس مگذارید، و خود را در بحبوحه سختیها بیفكنید، تا به راهى كه حقّ است برسید.»
رهبر خود را بشناسید!
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحیى اَنْ یُعَذِّبَ اُمَّةً دانَتْ بِامامٍ لیسَ مِن اللَّهِ و اِن كانتْ فى اعمالِها برّة تقیّة و ان اللَّه لیستحیى ان یعذّب امّة دانت بامام من اللَّه و ان كانت فى اعمالها ظالمة مسیئة؛ خداوند شرم و باكى ندارد كه مردمى را به خاطر آن كه به امام و رهبرى كه از طرف خدا نیست نزدیك هستند، عذاب كند، گر چه در كارهاى آن امّت نیكى ها و پرهیزكارى ها باشد ولى خداوند شرم دارد كه مردمى را كه در نزد امام و رهبرى كه از طرف خداوند است هستند گر چه در كارهاى آنها ظلم و بدى هست، عذاب كند.»(2811)