اختیارات ولى
«وَ إِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَاْ الَّذِى بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّكاَحِ وَ أَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَ لَا تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَیْنَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ؛(2793) اگر آنان را، پیش از آن كه با آنها تماس بگیرید و (آمیزش جنسى كنید) طلاق دهید، در حالى كه مهرى براى آنها تعیین كرده اید، (لازم است) نصف آنچه را تعیین كرده اید (به آنها بدهید) مگر اینكه آنها (حق خود را) ببخشند یا (در صورتى كه صغیر و سفیه باشند، ولىّ آنها، یعنى) آن كس كه گره ازدواج به دست اوست، آن را ببخشد. و گذشت كردن شما (و بخشیدن تمام مهر به آنها) به پرهیزكارى نزدیكتر است، و گذشت و نیكوكارى را در میان خود فراموش نكنید، كه خداوند به آنچه انجام مى دهید، بیناست!»
احكام ولایت
«وَ ءَاتُواْ الْیَتَمَى أَمْوَلَهُمْ وَ لَا تَتَبَدَّلُواْ الخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ وَ لَا تَأْكُلُواْ أَمْوَلَهُمْ إِلَى أَمْوَلِكُمْ إِنَّهُ كاَنَ حُوبًا كَبِیرًا؛(2794) و اموال یتیمان را (هنگامى كه به حد رشد رسیدند) به آنها بدهید! و اموال بد (خود) را، با اموال خوب (آنها) عوض نكنید! و اموال آنان را همراه اموال خودتان (با مخلوط كردن یا تبدیل نمودن) نخورید، زیرا این گناه بزرگى است!»
توجّه خاص به ولایت
«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّواْ الْأَمَنَتِ إِلَى أَهْلِهَا وَ إِذَا حَكَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُكمُ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ سَمِیعَا بَصِیرًا؛(2795) خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهید! و هنگامى كه میان مردم داورى مى كنید، به عدالت داورى كنید! خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى دهد! خداوند، شنوا و بیناست.»