دست طلب به سوى دیگران
«الإمام السّجّاد(علیه السلام) فیما رواه الإمام الصّادق(علیه السلام) : ضمنت على ربّی أنّه لا یسأل أحد من غیر حاجة، إلّا اضطرّته المسألة یوما إلى أن یسأل من حاجة؛(2720) امام سجّاد(علیه السلام) به روایت امام صادق(علیه السلام) : من در برابر پروردگارم ضامن آنم كه هر كس بدون نیازى دست طلب نزد دیگران دراز كند، ناگزیر روزى با نیازمندى دست طلب دراز خواهد كرد.»
نیازمندى به سؤال
«الإمام الصّادق(علیه السلام) : ما من عبد یسأل من غیر حاجة فیموت، حتى یحوجه اللَّه إلیها، و یثبت اللَّه له بها النّار؛(2721) امام صادق(علیه السلام) : هیچ بنده اى نیست كه بدون نیازمندى سؤال كند، مگر اینكه پیش از مرگ، خدا او را به سؤال نیازمند سازد، و از این راه آتش دوزخ را براى او مقرّر دارد.»
نكوهش گدائى در وقت بى نیازى
«الإمام الباقر(علیه السلام) ممّا قاله لمحمّد بن مسلم: یا محمّد! لو یعلم السّائل ما فی المسألة، ما سأل أحد أحدا ... یا محمّد! إنّه من سأل و هو بظهر غنى، لقی اللَّه مخموشا وجهه یوم القیامة؛(2722) امام باقر(علیه السلام) به محمّد بن مسلم فرمود: اى محمّد! اگر سئوال كننده از زیان سؤال كردن باخبر بود، هرگز كسى از كس دیگر سؤال نمى كرد ... اى محمّد! هر كس با وجود داشتن، دست سؤال و گدایى پیش كسى دراز كند، به هنگام دیدار خدا در روز قیامت چهره اى خراشیده (زشت) خواهد داشت.»