خلاقیّت خدا در اختلاف رنگها
«وَ مَا ذَرَأَ لَكُمْ فِى الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَنُهُ إِنَّ فِى ذَلِكَ لَاَیَةً لِّقَوْمٍ یَذَّكَّرُونَ؛(2684) (علاوه بر این،) مخلوقاتى را كه در زمین به رنگهاى گوناگون آفریده نیز مسخّر (فرمان شما) ساخت در این، نشانه روشنى است براى گروهى كه متذكّر مى شوند!»
دستور به ایجاد آنچه نداریم
«وَ هُوَ الَّذِى سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِیهِ وَ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(2685) او كسى است كه دریا را مسخّر (شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید و زیورى براى پوشیدن (مانند مروارید) از آن استخراج كنید و كشتیها را مى بینى كه سینه دریا را مى شكافند تا شما (به تجارت پردازید و) از فضل خدا بهره گیرید شاید شكر نعمتهاى او را بجا آورید!»
دستور به نوآورى
«وَ مَا یَسْتَوِى الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائغٌ شَرَابُهُ وَ هَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَ مِن كُلٍ ّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(2686) دو دریا یكسان نیستند: این یكى دریایى است كه آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است، و آن یكى شور و تلخ و گلوگیر (امّا) از هر دو گوشتى تازه مى خورید و وسایل زینتى استخراج كرده مى پوشید و كشتیها را در آن مى بینى كه آنها را مى شكافند (و به سوى مقصد پیش مى روند) تا از فضل خداوند بهره گیرید، و شاید شكر (نعمتهاى او را) بجا آورید!»