رفع مشكل با نماز
ابن خلّكان در شرح حال شیخ الرّئیس ابوعلى سینا نقل كرده است كه: «هرگاه مسأله اى بر وى دشوار مى شد، وضو مى گرفت و به مسجد جامع مى رفت و نماز مى گزارد و خداى عزّ و جلّ را مى خواند كه آن را بر وى آسان گرداند و آن در بسته را به روى او بگشاید.»(2636)
اثر سجده طولانى
على(علیه السلام) فرمود: اصحاب محمد(صلى الله علیه و آله) را دیده ام و یكى از شما را نبینم كه مانند ایشان باشد؛ زیرا آنان ژولیده مو و غبارآلود بودند و شب را بیدار به سجده و قیام مى گذراندند، گاهى پیشانى و گاهى گونه هاى خود را به خاك مى نهادند و از یاد بازگشت و مرگ و قیامت، مانند اخگر و آتش پاره سوزان مى ایستادند و مضطرب و نگران بودند؛ پیشانى هایشان بر اثر طول سجده مانند زانوهاى بز، پینه بسته بود. هرگاه ذكر خداوند سبحان به میان مى آمد، از ترس عذاب و كیفر، و امید به ثواب و پاداش، اشك از چشمانشان جارى مى گشت، به طورى كه گریبانشان تر مى شد و مى لرزیدند؛ مانند درخت كه در روز وزیدن تندباد مى لرزد.(2637)
زیباترین لباس و زیباترین سپاس
روایت نموده اند كه امام حسن مجتبى(علیه السلام) هنگام نماز زیباترین لباس هاى خود را مى پوشید. شخصى از آن حضرت پرسید: اى پسر رسول خدا! چرا زیباترین لباسهاى خود را در نماز مى پوشید؟ امام حسن(علیه السلام) در پاسخ فرمود: «خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد (2638) و در قرآن كریم مى فرماید: «خُذوا زینَتَكُم عندَ كُلِّ مسجدٍ(2639)؛ زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید.»
از این رو دوست دارم زیباترین لباسهایم را هنگام نماز بر تن نمایم.»(2640)