فهرست کتاب


گنجینه معارف 3 (110 موضوع)

محمد رحمتی شهرضا

واجب بودن نماز خوف در جنگ دلیل اهمیّت نماز

«وَ إِذَا كُنتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَوةَ فَلْتَقُمْ طَائفَةٌ مِّنهُم مَّعَكَ وَ لْیَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْیَكُونُواْ مِن وَرَائكُمْ وَ لْتَأْتِ طَائفَةٌ أُخْرَى لَمْ یُصَلُّواْ فَلْیُصَلُّواْ مَعَكَ وَ لْیَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَیَمِیلُونَ عَلَیْكُم مَّیْلَةً وَحِدَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَیْكُمْ إِن كاَنَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَفِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا؛(2617) و هنگامى كه در میان آنها باشى، و (در میدان جنگ) براى آنها نماز را برپا كنى، باید دسته اى از آنها با تو (به نماز) برخیزند، و سلاحهایشان را با خود برگیرند و هنگامى كه سجده كردند (و نماز را به پایان رساندند)، باید به پشتِ سرِ شما (به میدان نبرد) بروند، و آن دسته دیگر كه نماز نخوانده اند (و مشغول پیكار بوده اند)، بیایند و با تو نماز بخوانند آنها باید وسایل دفاعى و سلاحهایشان (را در حال نماز) با خود حمل كنند (زیرا) كافران آرزو دارند كه شما از سلاحها و متاعهاى خود غافل شوید و یكباره به شما هجوم آورند. و اگر از باران ناراحتید، و یا بیمار (و مجروح) هستید، مانعى ندارد كه سلاحهاى خود را بر زمین بگذارید ولى وسایل دفاعى (مانند زره و خود را) با خود بردارید خداوند، عذاب خواركننده اى براى كافران فراهم ساخته است.»

اوّل نماز پس از ایمان

«لَكِنِ الرَّسِخُونَ فِى الْعِلْمِ مِنهُمْ وَ المُؤْمِنُونَ یُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَ المُقِیمِینَ الصَّلَوةَ وَ الْیُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ المُْؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَخِرِ أُوْلَئكَ سَنُؤْتِیهِمْ أَجْرًا عَظِیمًا؛(2618) ولى راسخانِ در علم از آنها، و مؤمنان (از امّت اسلام،) به تمام آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو نازل گردیده، ایمان مى آورند. (همچنین) نمازگزاران و زكات دهندگان و ایمان آورندگان به خدا و روز قیامت، بزودى به همه آنان پاداش عظیمى خواهیم داد.»

اهمیّت نماز بین اعمال دینى

«وَ هَذَا كِتَبٌ أَنزَلْنَهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِى بَینَ یَدَیْهِ وَ لِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ؛(2619) و این كتابى است كه ما آن را نازل كردیم كتابى است پربركت، كه آنچه را پیش از آن آمده، تصدیق مى كند (آن را فرستادیم تا مردم را به پاداشهاى الهى، بشارت دهى،) و تا (اهل) أمّ القرى [مكّه ]و كسانى را كه گرد آن هستند، بترسانى! (یقین بدان) آنها كه به آخرت ایمان دارند، و به آن ایمان مى آورند و بر نمازهاى خویش، مراقبت مى كنند!»