انكار نبوّت معلول نقص خداشناسى
«وَ مَا قَدَرُواْ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَىْ ءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَبَ الَّذِى جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَ هُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَ تُخْفُونَ كَثِیرًا وَ عُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَ لَا ءَابَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِى خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ؛(2585) آنها خدا را درست نشناختند كه گفتند: «خدا، هیچ چیز بر هیچ انسانى، نفرستاده است!» بگو: «چه كسى كتابى را كه موسى آورد، نازل كرد؟! كتابى كه براى مردم، نور و هدایت بود. امّا شما آن را بصورت پراكنده قرار مى دهید قسمتى را آشكار، و قسمت زیادى را پنهان مى دارید و مطالبى به شما تعلیم داده شده كه نه شما و نه پدرانتان، از آن با خبر نبودید!» بگو: «خدا!» سپس آنها را در گفتگوهاى لجاجت آمیزشان رها كن، تا بازى كنند!»
نتیجه انكار نبوّت
«قَالُواْ أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِیكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَیِّنَتِ قَالُواْ بَلَى قَالُواْ فَادْعُواْ وَ مَا دُعَؤُاْ الْكَفِرِینَ إِلَّا فِى ضَلَلٍ؛(2586) آنها مى گویند: «آیا پیامبران شما دلایل روشن برایتان نیاوردند؟!» مى گویند: «آرى!» آنها مى گویند: «پس هر چه مى خواهید (خدا را) بخوانید ولى دعاى كافران (به جایى نمى رسد و) جز در ضلالت نیست!»
لزوم ایمان به پیغمبر و رسالت او
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ ءَامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتَبِ الَّذِى نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَ الْكِتَبِ الَّذِى أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَ مَن یَكْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلَئكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْیَوْمِ الاَخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَلَا بَعِیدًا؛(2587) اى كسانى كه ایمان آورده اید! به خدا و پیامبرش، و كتابى كه بر او نازل كرده، و كتب (آسمانى) كه پیش از این فرستاده است، ایمان (واقعى) بیاورید كسى كه خدا و فرشتگان او و كتابها و پیامبرانش و روز واپسین را انكار كند، در گمراهى دور و درازى افتاده است.»