انبیاء الهى و برهان براى نبوّت
«ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كاَنَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَتِ فَكَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِىٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ؛(2584) این براى آن بود كه پیامبرانشان پیوسته با دلایل روشن به سراغشان مى آمدند، ولى آنها انكار مى كردند خداوند هم آنان را گرفت (و كیفر داد) كه او قوىّ و مجازاتش شدید است!»
انكار نبوّت معلول نقص خداشناسى
«وَ مَا قَدَرُواْ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَىْ ءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَبَ الَّذِى جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَ هُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَ تُخْفُونَ كَثِیرًا وَ عُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَ لَا ءَابَاؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِى خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ؛(2585) آنها خدا را درست نشناختند كه گفتند: «خدا، هیچ چیز بر هیچ انسانى، نفرستاده است!» بگو: «چه كسى كتابى را كه موسى آورد، نازل كرد؟! كتابى كه براى مردم، نور و هدایت بود. امّا شما آن را بصورت پراكنده قرار مى دهید قسمتى را آشكار، و قسمت زیادى را پنهان مى دارید و مطالبى به شما تعلیم داده شده كه نه شما و نه پدرانتان، از آن با خبر نبودید!» بگو: «خدا!» سپس آنها را در گفتگوهاى لجاجت آمیزشان رها كن، تا بازى كنند!»
نتیجه انكار نبوّت
«قَالُواْ أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِیكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَیِّنَتِ قَالُواْ بَلَى قَالُواْ فَادْعُواْ وَ مَا دُعَؤُاْ الْكَفِرِینَ إِلَّا فِى ضَلَلٍ؛(2586) آنها مى گویند: «آیا پیامبران شما دلایل روشن برایتان نیاوردند؟!» مى گویند: «آرى!» آنها مى گویند: «پس هر چه مى خواهید (خدا را) بخوانید ولى دعاى كافران (به جایى نمى رسد و) جز در ضلالت نیست!»