اسم به جاى كنیه
«فقال: له هات اسمه ودع عنك هذا ان اللَّه عزّ و جلّ یقول: و لا تنابزوا بالالقاب و لعلّ الرّجل یكره هذا؛(2568) (در محضر حضرت علىّ بن موسى الرضا(علیه السلام) اسم شاعرى به میان آمد. یكى از حضّار او را به كنیه اش نام برد.) حضرت فرمود: اسم شاعر را بگو و از ذكر كنیه اش خوددارى كن، خداوند فرموده است مردم را به لقب بد نام نبرید، شاید مرد شاعر از این كنیه ناراضى باشد.»
اسامى اعراب
«عن احمد بن هیثم عن الرّضا(علیه السلام) قال قلت له لم یسمّى العرب اولادهم بكلب و فهد و نمر و اشباه ذلك؟ قال كانت العرب اصحاب حرب و كانت تهوّل على العدوّ باسماء اولادهم؛(2569) احمد بن هیثم از علىّ بن موسى الرّضا(علیه السلام) سؤال كرد: چرا اعراب، فرزندان خود را به نامهاى سگ، یوزپلنگ، و نظائر آنها نامگذارى مى كردند؟ حضرت در جواب فرمود: عربها مردان جنگ و نبرد بودند، این اسمها را روى فرزندان خود مى گذاردند تا وقت صدا زدن در دل دشمن ایجاد هول و هراس نمایند.»
نام نیكو در قیامت
«عن الصادق(علیه السلام) : قال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله): استحسنوا أسماءكم، فإنّكم تدعون بها یوم القیامة؛(2570) از امام صادق(علیه السلام) نقل شده كه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: نام هاى خود را نیكو كنید، زیرا روز قیامت شما را به آن نامها مى خوانند.»