تأثیر ذكر نام خدا در عمل
«وَ قَالَ ارْكَبُواْ فِیهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرئهَا وَ مُرْسَئهَا إِنَّ رَبِّى لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(2555) او گفت: «به نام خدا بر آن سوار شوید! و هنگام حركت و توقف كشتى، یاد او كنید، كه پروردگارم آمرزنده و مهربان است!»
سنّت نوشتن نام خدا در صدر نامه
«قَالَتْ یَأَیُّهَا الْمَلَؤُاْ إِنِّى أُلْقِىَ إِلَىَّ كِتَبٌ كَرِیمٌ؛ إِنَّهُ مِن سُلَیْمَنَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ؛(2556) (ملكه سبا) گفت: «اى اشراف! نامه پرارزشى به سوى من افكنده شده! این نامه از سلیمان است، و چنین مى باشد: به نام خداوند بخشنده مهربان.»
اهمیّت نامگذارى
«إِذْ قَالَتِ الْمَلَئكَةُ یَمَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِى الدُّنْیَا وَ الاَخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ؛(2557) (به یاد آورید) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مریم! خداوند تو را به كلمه اى [وجود با عظمتى ]از طرف خودش بشارت مى دهد كه نامش «مسیح، عیسى پسر مریم» است در حالى كه در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیّت خواهد بود و از مقرّبان (الهى) است.»