عاقبت اندیشى در كارها
«عن ابى عبد اللَّه(علیه السلام) قال: انّ رجلا اتى- النّبى(صلى الله علیه و آله)، فقال یا رسول اللَّه! اوصنى. فقال له رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله) فهل انت مستوص ان انا اوصیتك؟ حتّى قال له ذلك ثلاثا و فی كلّها یقول الرّجل نعم یا رسول اللَّه. فقال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله) فانّى اوصیك اذا انت هممت بامر فتدبّر عاقبته، فان یك رشدا فامضه، و ان یك غیّا فانته عنه؛(2536) امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردى شرفیاب محضر رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) شد، عرض كرد: یا رسول اللَّه! به من سفارشى بفرما و دستورى بده. حضرت به او فرمود: آیا دستورپذیر هستى تا به تو سفارشى كنم؟ و این سؤال را سه بار تكرار كرد و مرد درخواست كننده در هر سه نوبت، جواب داد بلى یا رسول اللَّه. آنگاه پیغمبر اكرم(صلى الله علیه و آله) فرمود: سفارش من به تو این است كه هر وقت خواستى براى انجام كارى تصمیم بگیرى قبلاً به عاقبت آن كار فكر كن و نتیجه اش را در نظر بیاور، اگر دیدى حق و شایسته است اقدام كن، و اگر ناشایست و برخلاف حق بود از انجام آن خوددارى بنما.»
عدم موفّقیت بخیل
«الإمام علی(علیه السلام) : لم یوفّق من بخل على نفسه بخیره، و خلف ماله لغیره؛(2537) امام على(علیه السلام) : هر كس از رسیدن خیر مال خویش به خودش بخل ورزد، و مال خود را براى دیگرى بر جاى گذارد، موفّق نبوده است.»
توقّف هنگام سرگردانى
«مِنَ التَّوْفِیقِ الْوُقُوفُ عِنْدَ الْحَیْرَة؛(2538) موفّقیّت، توقّف نمودن به هنگام سرگردانى است.»