گذر از امور بیهوده
«وَ الَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذَا مَرُّواْ بِاللَّغْوِ مَرُّواْ كِرَامًا؛ وَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُواْ بَِایَتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّواْ عَلَیْهَا صُمًّا وَ عُمْیَانًا؛ وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَجِنَا وَ ذُرِّیَّتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ أُوْلَئكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَ یُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیَّةً وَ سَلَمًا؛ خَلِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقَامًا؛(2472) و كسانى كه شهادت به باطل نمى دهند (و در مجالس باطل شركت نمى كنند) و هنگامى كه با لغو و بیهودگى برخورد كنند، بزرگوارانه از آن مى گذرند. و كسانى كه هر گاه آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، كر و كور روى آن نمى افتند. و كسانى كه مى گویند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان! (آرى،) آنها هستند كه درجات عالى بهشت در برابر شكیباییشان به آنان پاداش داده مى شود و در آن، با تحیّت و سلام رو به رو مى شوند. در حالى كه جاودانه در آن خواهند ماند چه قرارگاه و محلّ اقامت خوبى!»
بى ارزشى لهو
«وَ إِذَا رَأَوْاْ تِجَرَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّواْ إِلَیهَا وَ تَرَكُوكَ قَائمًا قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَیرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَرَةِ وَ اللَّهُ خَیرُ الرَّزِقِینَ؛(2473) هنگامى كه آنها تجارت یا سرگرمى و لهوى را ببینند پراكنده مى شوند و به سوى آن مى روند و تو را ایستاده به حال خود رها مى كنند بگو: آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است، و خداوند بهترین روزى دهندگان است.»
لهو و لعب از مقوله باطل
«وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا لَعِبِینَ؛(2474) ما آسمان و زمین، و آنچه را در میان آنهاست از روى بازى نیافریدیم!»