توشه اى براى آخرت
«عن امیر المؤمنین(علیه السلام) : أیّها النّاس! إنّما الدّنیا دار مجاز و الآخرة دار قرار فخذوا من ممرّكم لمقرّكم، و لا تهتكوا أستاركم عند من یعلم أسراركم و أخرجوا من الدّنیا قلوبكم من قبل أن تخرج منها ابدانكم ففیها اختبرتم و لغیرها خلقتم، إنّ المرء إذا هلك قال النّاس ما ترك؟ و قالت الملائكة: ما قدّم؟ للَّه آباؤكم فقدّموا بعضا یكن لكم و لا تخلفوا كلّا فیكون علیكم؛(2418) از امیر المؤمنین(علیه السلام) نقل شده است: اى مردم! دنیا خانه عبور و آخرت سراى ماندن است. بنابراین از گذرگاه خود براى قرارگاهتان برگیرید، و پیش كسى كه اسرار شما را مى داند پرده درى مكنید، و قبل از آنكه بدن شما از دنیا بیرون رود دل خود را از آن خارج سازید، زیرا شما در دنیا مورد آزمایش قرار گرفته و براى غیر آن آفریده شده اید. آدمى وقتى از دنیا مى رود مردم مى گویند: چه چیز به جاى گذاشته است؟ ولى فرشتگان مى گویند: چه پیش فرستاده است؟ خدا پدرتان را بیامرزد، بخشى (از مال خود) را پیش فرستید كه به سود شماست، و همه را بر جاى مگذارید كه به زیان شما خواهد بود.»
نزدیكى به دنیا و آخرت
«قال النبیّ(صلى الله علیه و آله): الدّنیا و الآخرة كالمغرب و المشرق فإذا قربت من واحدة بعدت من الاخرى؛(2419) پیامبر(صلى الله علیه و آله) فرمود: دنیا و آخرت مانند مشرق و مغرب هستند، هر گاه به یكى نزدیك شوى از دیگرى دور خواهى شد.»
آخرت را به دنیا مفروش!
«عن علیّ علیه السّلام: من باع آخرته بدنیاه خسرهما؛(2420) از على(علیه السلام) نقل شده است: هر كه آخرتش را به دنیایش بفروشد در هر دو زیان كرده است.»