سهولت معاد در برابر قدرت خداوند
«أَ وَ لَیْسَ الَّذِى خَلَقَ السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ بِقَدِرٍ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَ هُوَ الْخَلَّقُ الْعَلِیمُ؛ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَن یَقُولَ لَهُ كُن فَیَكُونُ؛ فَسُبْحَنَ الَّذِى بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْ ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛(2408) آیا كسى كه آسمانها و زمین را آفرید، نمى تواند همانند آنان [انسانهاى خاك شده ]را بیافریند؟! آرى (مى تواند)، و او آفریدگار داناست! فرمان او چنین است كه هر گاه چیزى را اراده كند، تنها به آن مى گوید: «موجود باش!»، آن نیز بى درنگ موجود مى شود! پس منزّه است خداوندى كه مالكیّت و حاكمیّت همه چیز در دست اوست و شما را به سوى او بازمى گردانند!»
معاد و مرگ
«قال علىّ بن الحسین(علیه السلام) : لمّا اشتدّ الامر بالحسین(علیه السلام) نظر الیه من كان معه و كان الحسین(علیه السلام) و بعض من معه من خصائصه تشرق الوانهم و تهدأ جوارحهم و تسكن نفوسهم فقال بعضهم لبعض انظروا لا یبالى بالموت فقال لهم الحسین(علیه السلام) صبرا بنى الكرام فما الموت الّا قنطرة یعبر بكم عن البؤس و الضّرّاء الى الجنان الواسعة و النّعیم الدّائمة؛(2409) حضرت سجّاد(علیه السلام) فرمود: روز عاشورا موقعى كه آتش جنگ زبانه كشید و كارِ زد و خورد شدّت یافت، آنان كه با حسین(علیه السلام) بودند متوجّه آن حضرت شدند و مشاهده كردند كه امام و بعضى از خواصّ آن حضرت رخسارى فروزان، بدنى آرام و روحى مطمئن دارند، به یكدیگر گفتند ببینید كه چگونه حضرت حسین(علیه السلام) در مقابل مرگ، بى باك است. در این موقع حسین(علیه السلام) یاران خود را مخاطب ساخت و فرمود: اى شریف زادگان، صابر و مقاوم باشید، چه مرگ چیزى جز پل ارتباط نیست كه شما را از محیط شدائد و ملالت بار دنیا به بهشت پهناور و نعمتهاى ابدى منتقل مى كند.»