پذیرش معاد فطرى انسان است
«الَّذِینَ یُكَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ؛ وَ مَا یُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ؛(2406) همانها كه روز جزا را انكار مى كنند. تنها كسى آن را انكار مى كند كه متجاوز و گنهكار است!»
معاد جسمانى
«مِنهَا خَلَقْنَكُمْ وَ فِیهَا نُعِیدُكُمْ وَ مِنهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى ؛(2407) ما شما را از آن [زمین ]آفریدیم و در آن بازمى گردانیم و بار دیگر (در قیامت) شما را از آن بیرون مى آوریم!»
سهولت معاد در برابر قدرت خداوند
«أَ وَ لَیْسَ الَّذِى خَلَقَ السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ بِقَدِرٍ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَ هُوَ الْخَلَّقُ الْعَلِیمُ؛ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَن یَقُولَ لَهُ كُن فَیَكُونُ؛ فَسُبْحَنَ الَّذِى بِیَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْ ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛(2408) آیا كسى كه آسمانها و زمین را آفرید، نمى تواند همانند آنان [انسانهاى خاك شده ]را بیافریند؟! آرى (مى تواند)، و او آفریدگار داناست! فرمان او چنین است كه هر گاه چیزى را اراده كند، تنها به آن مى گوید: «موجود باش!»، آن نیز بى درنگ موجود مى شود! پس منزّه است خداوندى كه مالكیّت و حاكمیّت همه چیز در دست اوست و شما را به سوى او بازمى گردانند!»