لزوم رشد براى مدیریّت اقتصادى
«وَ ابْتَلُواْ الْیَتَمَى حَتَّى إِذَا بَلَغُواْ النِّكاَحَ فَإِنْ ءَانَسْتُم مِّنهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَیهِمْ أَمْوَلَهُمْ وَ لَا تَأْكُلُوهَا إِسرَافًا وَ بِدَارًا أَن یَكْبَرُواْ وَ مَن كاَنَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَ مَن كاَنَ فَقِیرًا فَلْیَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَیهِمْ أَمْوَلَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَیهِمْ وَ كَفَى بِاللَّهِ حَسِیبًا؛(2359) و یتیمان را چون به حد بلوغ برسند، بیازمایید! اگر در آنها رشد (كافى) یافتید، اموالشان را به آنها بدهید! و پیش از آنكه بزرگ شوند، اموالشان را از روى اسراف نخورید! هر كس كه بى نیاز است، (از برداشت حق الزحمه) خوددارى كند و آن كس كه نیازمند است، به طور شایسته (و مطابق زحمتى كه مى كشد،) از آن بخورد. و هنگامى كه اموالشان را به آنها بازمى گردانید، شاهد بگیرید! اگر چه خداوند براى محاسبه كافى است.»
مدیریّت اجتماع توسط اهل فن
«وَ إِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُوْلِى الْأَمْرِ مِنهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنهُمْ وَ لَوْ لَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَنَ إِلَّا قَلِیلًا؛(2360) و هنگامى كه خبرى از پیروزى یا شكست به آنها برسد، (بدون تحقیق،) آن را شایع مى سازند در حالى كه اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- كه قدرت تشخیص كافى دارند- بازگردانند، از ریشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه كمى، همگى از شیطان پیروى مى كردید (و گمراه مى شدید).»
مدیریّت الهى
«قُلْ أَ غَیْرَ اللَّهِ أَبْغِى رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَىْ ءٍ وَ لَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَیهَا وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكمُ مَّرْجِعُكُمْ فَیُنَبِّئُكمُ بِمَا كُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ؛(2361) بگو: «آیا غیر خدا، پروردگارى را بطلبم، در حالى كه او پروردگار همه چیز است؟! هیچ كس، عمل (بدى) جز به زیان خودش، انجام نمى دهد و هیچ گنهكارى گناه دیگرى را متحمّل نمى شود سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است و شما را از آنچه در آن اختلاف داشتید، خبر خواهد داد.»