بوسیدن زن محرم
«قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) إِذَا قَبَّلَ أَحَدُكُمْ ذَاتَ مَحْرَمٍ قَدْ حَاضَتْ أُخْتَهُ أَوْ عَمَّتَهُ أَوْ خَالَتَهُ فَلْیُقَبِّلْ بَیْنَ عَیْنَیْهَا وَ رَأْسَهَا وَ لْیَكُفَّ عَنْ خَدِّهَا وَ عَنْ فِیهَا؛(2347) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: اگر كسى خواست زن محرم خود را كه بالغ شده ببوسد، خواهر باشد یا عمّه یا خاله، میان دو چشم (پیشانى) و سر او را ببوسد، و از بوسیدن گونه و دهان او خوددارى نماید.»
شوخى با زن نامحرم
ابوبصیر علیه رحمة اللَّه مى گوید: در كوفه بودم و به یكى از بانوان درس قرائت قرآن مى آموختم روزى به هنگام تدریس، در یك موردى با آن زن، شوخى كردم. مدت ها گذشت تا اینكه روزى در مدینه به حضور امام محمّد باقر(علیه السلام) شرفیاب شدم. آن حضرت مرا سرزنش نموده و فرمود: «كسى كه در حال خلوت گناه كند خداوند نظر لطف خویش را از او برمى گرداند، آن چه سخنى بود كه به آن زن گفتى؟!»
ابوبصیر مى گوید: از شدت شرم سرم را پایین انداخته و همان لحظه توبه نمودم. امام باقر(علیه السلام) به من فرمود: «مراقب باش كه دیگر تكرار نكنى.»(2348)