سرانجامِ لجاجت
«أربعة أشیاء تؤول عاقبتها إلى أربعة: الأوّل: عاقبة الغیظ الندم. الثّانی: عاقبة اللجاج الفضیحة. الثّالث: عاقبة الكلام القبیح العداوة. الرّابع: عاقبة الكسل الذلة؛(2313) سرانجامِ چهار كار چهار چیز است: عاقبت خشم، پشیمانى؛ سرانجام لجاجت، رسوایى؛ پایان سخنِ زشت، دشمنى؛ و آخر كسالت و تنبلى، خوارى.»
منفورترین شخص
«أبغض الرّجال إلى اللَّه الألدّ الخصم؛(2314) منفورترین مردان در پیش خدا مرد لجوج و ستیزه جوست.»
نكوهش لجاجت در درخواست
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) إِنَّ اللَّهَ یُبْغِضُ الْفَاحِشَ الْبَذِی ءَ السَّائِلَ الْمُلْحِف؛(2315) امام باقر(علیه السلام) روایت كند كه: رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: راستى كه خداوند شخص دشنام دهنده و هرزه گو و درخواست كننده سمج و لجوج را دشمن مى دارد.»