لجاجت در كفر مانع هدایت
«إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَنِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الضَّالُّونَ؛(2304) كسانى كه پس از ایمان كافر شدند و سپس بر كفر (خود) افزودند، (و در این راه اصرار ورزیدند،) هیچ گاه توبه آنان، (كه از روى ناچارى یا در آستانه مرگ صورت مى گیرد،) قبول نمى شود و آنها گمراهان (واقعى) اند (چرا كه هم راه خدا را گم كرده اند، و هم راه توبه را!).»
لجاجت و عناد كافر متكبّر
«سَأَصْرِفُ عَنْ ءَایَتِىَ الَّذِینَ یَتَكَبَّرُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ إِن یَرَوْاْ كُلَّ ءَایَةٍ لَّا یُؤْمِنُواْ بِهَا وَ إِن یَرَوْاْ سَبِیلَ الرُّشْدِ لَا یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا وَ إِن یَرَوْاْ سَبِیلَ الْغَىِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بَِایَتِنَا وَ كاَنُواْ عَنهَا غَفِلِینَ؛(2305) بزودى كسانى را كه در روى زمین بناحق تكبّر مى ورزند، از (ایمان به) آیات خود، منصرف مى سازم! آنها چنانند كه اگر هر آیه و نشانه اى را ببینند، به آن ایمان نمى آورند اگر راه هدایت را ببینند، آن را راه خود انتخاب نمى كنند و اگر طریق گمراهى را ببینند، آن را راه خود انتخاب مى كنند! (همه اینها) بخاطر آن است كه آیات ما را تكذیب كردند، و از آن غافل بودند!»
لجاجت یهود
«وَ قَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَ لُعِنُواْ بمَِا قَالُواْ بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ كَیْفَ یَشَاءُ وَ لَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَنًا وَ كُفْرًا وَ أَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَمَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَ یَسْعَوْنَ فِى الْأَرْضِ فَسَادًا وَ اللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ؛(2306) و یهود گفتند: «دست خدا (با زنجیر) بسته است.» دستهایشان بسته باد! و بخاطر این سخن، از رحمت (الهى) دور شوند! بلكه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است هر گونه بخواهد، مى بخشد! ولى این آیات، كه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغیان و كفر بسیارى از آنها مى افزاید. و ما در میان آنها تا روز قیامت عداوت و دشمنى افكندیم. هر زمان آتش جنگى افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت و براى فساد در زمین، تلاش مى كنند و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.»