گذشت از دشمن
«عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ(علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْه؛(2220) على(علیه السلام) فرمود: چون بر دشمنت پیروز شدى گذشت از او را شكرانه پیروزى ات قرار بده.»
بهترین اخلاق دنیا و آخرت
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) فِی خُطْبَتِهِ أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِخَیْرِ خَلَائِقِ الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ الْإِحْسَانُ إِلَى مَنْ أَسَاءَ إِلَیْكَ وَ إِعْطَاءُ مَنْ حَرَمَك؛(2221) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: بهترین اخلاق دنیا و آخرت را به شما خبر ندهم؟ گذشتن از كسى است كه به تو ستم كرده و پیوستن با كسى كه از تو بریده و نیكى با كسى كه به تو بدى كرده و بخشیدن به كسى كه تو را محروم ساخته.»
اهل فضل
«عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ إِذَا كَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى الْأَوَّلِینَ وَ الآْخِرِینَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ ثُمَّ یُنَادِی مُنَادٍ أَیْنَ أَهْلُ الْفَضْلِ- قَالَ فَیَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ فَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ فَیَقُولُونَ وَ مَا كَانَ فَضْلُكُمْ فَیَقُولُونَ كُنَّا نَصِلُ مَنْ قَطَعَنَا وَ نُعْطِی مَنْ حَرَمَنَا وَ نَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَنَا قَالَ فَیُقَالُ لَهُمْ صَدَقْتُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّة؛(2222) على بن الحسین(علیه السلام) فرمود: چون روز قیامت شود، خداى تبارك و تعالى پیشینیان و پسینیان را در یك سرزمین گرد آورد، سپس یك منادى فریاد كشد: اهل فضل كجایند؟ جماعتى از مردم برخیزند فرشتگان ایشان را استقبال كنند و گویند: فضل شما چه بود؟ گویند: ما به كسى كه از ما مى بُرید مى پیوستیم و به آن كه ما را محروم میكرد عطا میكردیم و از كسى كه به ما ستم مى نمود، درمى گذشتیم، سپس به آنها گویند راست گفتید داخل بهشت شوید.»