گذشت وسیله جلب غفران الهى
«وَ لَا یَأْتَلِ أُوْلُواْ الْفَضْلِ مِنكُمْ وَ السَّعَةِ أَن یُؤْتُواْ أُوْلِى الْقُرْبَى وَ الْمَسَكِینَ وَ الْمُهَجِرِینَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ لْیَعْفُواْ وَ لْیَصْفَحُواْ أَ لَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(2215) آنها كه از میان شما داراى برترى (مالى) و وسعت زندگى هستند نباید سوگند یاد كنند كه از انفاق نسبت به نزدیكان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دریغ نمایند آنها باید عفو كنند و چشم بپوشند آیا دوست نمى دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است!»
دستور خدا به گذشت خالى از سرزنش
«وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لَاَتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ؛(2216) ما آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دو است، جز بحق نیافریدیم و ساعت موعود [قیامت ]قطعاً فرا خواهد رسید (و جزاى هر كس به او مى رسد)! پس، از آنها به طرز شایسته اى صرف نظر كن (و آنها را بر نادانیهایشان ملامت ننما)!»
ارزش عفو و گذشت
«قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَ اللَّهُ غَنِىٌّ حَلِیمٌ؛(2217) گفتار پسندیده (در برابر نیازمندان)، و عفو (و گذشت از خشونتهاى آنها)، از بخششى كه آزارى به دنبال آن باشد، بهتر است و خداوند، بى نیاز و بردبار است.»