گذشت از حقّ قصاص، كفّارهّ گناهان
«وَ كَتَبْنَا عَلَیهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَینَ بِالْعَیْنِ وَ الْأَنفَ بِالْأَنفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَ مَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئكَ هُمُ الظَّلِمُونَ؛(2214) و بر آنها [بنى اسرائیل ]در آن [تورات ]مقرر داشتیم كه جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینى در برابر بینى، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان مى باشد و هر زخمى، قصاص دارد و اگر كسى آن را ببخشد (و از قصاص، صرف نظر كند)، كفاره (گناهان) او محسوب مى شود و هر كس به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نكند، ستمگر است.»
گذشت وسیله جلب غفران الهى
«وَ لَا یَأْتَلِ أُوْلُواْ الْفَضْلِ مِنكُمْ وَ السَّعَةِ أَن یُؤْتُواْ أُوْلِى الْقُرْبَى وَ الْمَسَكِینَ وَ الْمُهَجِرِینَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ لْیَعْفُواْ وَ لْیَصْفَحُواْ أَ لَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(2215) آنها كه از میان شما داراى برترى (مالى) و وسعت زندگى هستند نباید سوگند یاد كنند كه از انفاق نسبت به نزدیكان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دریغ نمایند آنها باید عفو كنند و چشم بپوشند آیا دوست نمى دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است!»
دستور خدا به گذشت خالى از سرزنش
«وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لَاَتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ؛(2216) ما آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دو است، جز بحق نیافریدیم و ساعت موعود [قیامت ]قطعاً فرا خواهد رسید (و جزاى هر كس به او مى رسد)! پس، از آنها به طرز شایسته اى صرف نظر كن (و آنها را بر نادانیهایشان ملامت ننما)!»