گذشت، وسیله جلب غفران الهى
«وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْیَةَ فَكُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَیَكُمْ وَ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ؛(2213) و (به خاطر بیاورید) زمانى را كه گفتیم: «در این شهر [بیت المقدس ]وارد شوید! و از نعمتهاى فراوان آن، هر چه مى خواهید بخورید! و از در (معبد بیت المقدس) با خضوع و خشوع وارد گردید! و بگویید: «خداوندا! گناهان ما را بریز!» تا خطاهاى شما را ببخشیم و به نیكوكاران پاداش بیشترى خواهیم داد.»
گذشت از حقّ قصاص، كفّارهّ گناهان
«وَ كَتَبْنَا عَلَیهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَینَ بِالْعَیْنِ وَ الْأَنفَ بِالْأَنفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَ مَن لَّمْ یَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئكَ هُمُ الظَّلِمُونَ؛(2214) و بر آنها [بنى اسرائیل ]در آن [تورات ]مقرر داشتیم كه جان در مقابل جان، و چشم در مقابل چشم، و بینى در برابر بینى، و گوش در مقابل گوش، و دندان در برابر دندان مى باشد و هر زخمى، قصاص دارد و اگر كسى آن را ببخشد (و از قصاص، صرف نظر كند)، كفاره (گناهان) او محسوب مى شود و هر كس به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نكند، ستمگر است.»
گذشت وسیله جلب غفران الهى
«وَ لَا یَأْتَلِ أُوْلُواْ الْفَضْلِ مِنكُمْ وَ السَّعَةِ أَن یُؤْتُواْ أُوْلِى الْقُرْبَى وَ الْمَسَكِینَ وَ الْمُهَجِرِینَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ لْیَعْفُواْ وَ لْیَصْفَحُواْ أَ لَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛(2215) آنها كه از میان شما داراى برترى (مالى) و وسعت زندگى هستند نباید سوگند یاد كنند كه از انفاق نسبت به نزدیكان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دریغ نمایند آنها باید عفو كنند و چشم بپوشند آیا دوست نمى دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است!»