بیمارى كودك
«عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ(علیه السلام) فِی الْمَرَضِ یُصِیبُ لِلصَّبِیِّ قَالَ كَفَّارَةٌ لِوَالِدَیْه؛(2196) عیسى بن عبداللَّه عمرى، از پدرش، از جدّش، از امیر مؤمنان(علیه السلام) نقل كرده است كه آن حضرت در مورد بیمارى كودك فرمود: بیمارى او (كودك) كفّاره گناهان پدر و مادرش مى باشد.»
شكر خدا براى سلامتى كودك
«كان علىّ بن الحسین(علیه السلام) اذا بشّر بولد لم یسئل أ ذكر هو ام انثى بل یقول أ سویّ فاذا كان سویّا قال الحمد للَّه الّذى لم یخلقه مشوّها؛(2197) وقتى حضرت سجاد(علیه السلام) را به ولادت مولودى بشارت میدادند نمى پرسید پسر است یا دختر، بلكه از اندام معتدل و ساختمان سالم او سؤال میكرد. چون خبر سلامتش را مى شنید، مى گفت: خداى را شكر كه او را قبیح و ناموزون نیافریده است.»
تقسیم سنّ كودك
«عن ابى عبد اللَّه(علیه السلام) : الغلام یلعب سبع سنین و یتعلّم الكتاب سبع سنین و یتعلّم الحلال و الحرام سبع سنین؛(2198) امام صادق(علیه السلام) مى فرمود: طفل هفت سال بازى كند، هفت سال خواندن و نوشتن بیاموزد، هفت سال مقرّرات زندگى و حلال و حرام قانونى را یاد بگیرد.»