پاداش قلم علماى ربّانى
حضرت آیت اللَّه آقا موسى شبیرى زنجانى یكى از مراجع تقلید عصر حاضر، نقل كرد روزى به محضر مبارك آیت اللَّه العظمى بروجردى(قدس سره) رفتم، جمعى از علماء در محضرش بودند، در كنار جلسه نشستم، حضرت آیت اللَّه آقا على صافى در آنجا بود فرمود: «اكنون آقا (اشاره به آقاى بروجردى) حدیث نفس مى كرد كه اى كاش در ماجراى كشف حجاب (توسط رضا خان) مبارزه شدید مى كردم و كشته مى شدم، من چنین تصمیمى داشتم، ولى اصحاب نگذاشتند و گفتند: وجود شما مایه بركت هاى بسیار است ثواب آنها كمتر از اجر شهادت نیست، ولى افسوس كه آنها مانع شدند و من به مقام شهادت نرسیدم.»
در این میان یكى از علماى حاضر حدود ده دقیقه خدمات آقاى بروجردى را شمرد و به آقا گفت: اگر من به جاى شما بودم چنین افسوس نمى خوردم؛ با آن همه خدماتى كه دارید.
آیت اللَّه العظمى بروجردى(قدس سره) به او رو كرد و فرمود: «اگر مُحاسب (حساب گر) شما باشید بله. ولى (طبق حدیث قدسى خداوند مى فرماید:) «اَخْلِصِ العَمَلَ فَاِنَّ النّاقدَ بصیرٌ بصیرٌ؛ عملت را خالص كن زیرا بررسى كننده عمل (در قیامت) بسیار بینا و موشكاف است.»
در این میان آیت اللَّه العظمى سید محمد رضا گلپایگانى (قدس سره) حضور داشت به آقا گفت: آیا شما حدیث «مدادُ العلماءِ اَفضلُ مِن دِماءِ الشُّهداءِ؛ مركّب قلم دانشمندان بهتر از خون شهیدان (در قیامت) است» را صحیح مى دانید؟
آیت اللَّه بروجردى فرمود: آرى. آیت اللَّه گلپایگانى فرمود: «شما كتاب جامع احادیث الشیعه را تحریر كرده اید، بنابراین طبق این حدیث، به اجر بالاتر از شهادت خواهید رسید.» (گر چه در ماجراى مبارزه با كشف حجاب شهید نشده اید)
در این هنگام آقاى بروجردى احساس آرامش كرد و فرمود: «بله، امید به این كتاب دارم.»
به این ترتیب آیت اللَّه العظمى بروجردى (قدس سره) اوج احترام و ارزش قلم را تأیید كرد كه اگر در راه نشر اسلام باشد، بسیار امیدوار كننده بوده و براى نویسنده اش در پیشگاه خدا پاداشى بالاتر از پاداش شهادت، خواهد بود.
به قدرى غرق مطالعه بودم كه صداى اذان را نمى شنیدم!
مقام معظم رهبرى فرمودند: من در دوران نوجوانى زیاد مطالعه مى كردم؛ غیر از كتابهاى درسى خودمان كه مطالعه مى كردیم و مى خواندم، هم كتاب تاریخ مى خواندم، هم كتاب ادبیات، هم كتاب شعر و هم كتاب قصه و رمان مى خواندم. به كتاب قصه خیلى علاقه داشتم و خیلى از رمانهاى معروف را در دوره نوجوانى خواندم. شعر هم مى خواندم. من با بسیارى از دیوانهاى شعر، در دوره نوجوانى و جوانى آشنا شدم. به كتاب تاریخ علاقه داشتم؛ و چون درس عربى مى خواندم و با زبان عربى آشنا بودم، به حدیث هم علاقه داشتم. الان احادیثى یادم است كه آنها را در دوره نوجوانى خواندم و یادداشت كردم؛ دفتر كوچكى داشتم كه یادداشت مى كردم. احادیثى را كه دیروز، یا همین هفته نگاه كرده باشم، یادم نمى ماند، مگر اینكه یاد آورى وجود داشته باشد؛ اما آنهایى را كه در آن دوره خواندم، كاملاً یادم است. شماها هم واقعاً باید قدر بدانید؛ هر چه امروز مطالعه مى كنید، برایتان مى ماند و هرگز از ذهنتان زدوده نمى شود.
این دوره نوجوانى براى مطالعه و یاد گرفتن، دوره خیلى خوبى است؛ واقعاً یك دوره طلایى است و با هیچ دوران دیگر قابل مقایسه نیست.
من خیلى كتاب نگاه مى كردم؛ منزل ما هم كتاب زیاد بود. البته خود ماها هم كتاب داشتیم، كرایه هم مى كردیم. نزدیك منزل ما كتابفروشى كوچكى بود كه كتاب، كرایه مى داد. من رمان و اینها را مى خواندم، معمولاً از آن جا كرایه مى كردم.
الان یادم افتاد كه كتابخانه آستان قدس رضوى هم مراجعه مى كردم؛ آستان قدس هم؛ مشهد، كتابخانه خیلى خوبى دارد. در دوره اوایل طلبگى -در همان سنین پانزده، شانزده سالگى- به آنجا مراجعه مى كردم. گاهى روزها به آنجا مى رفتیم -نزدیك آستان قدس است- و مشغول مطالعه مى شدم؛ صداى اذان با بلندگو پخش مى شد، به قدرى غرق مطالعه بودم كه صداى اذان را نمى شنیدم! خیلى نزدیك بود و صدا خیلى شدید داخل قرائتخانه مى آمد و ظهر مى گذشت، بعد از مدتى مى فهمیدم كه ظهر شده است! با كتاب انس داشتم. البته الان هم كه در سنین نزدیك شصت سالگى هستم و همان طور كه گفتید بعضى از شماها جاى فرزند من هستید و بعضى مثل نوه من مى مانید. الان هم از خیلى از نوجوانها بیشتر مطالعه مى كنم؛ این را هم بدانید.(2180)