خوشرفتارى كار فرما با كارگر از علائم صالح بودن
«قَالَ إِنِّى أُرِیدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَىَّ هَتَیْنِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِى ثَمَنِىِ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْكَ سَتَجِدُنِى إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّلِحِینَ؛(2128) (شعیب) گفت: «من مى خواهم یكى از این دو دخترم را به همسرى تو درآورم به این شرط كه هشت سال براى من كار كنى و اگر آن را تا ده سال افزایش دهى، محبّتى از ناحیه توست من نمى خواهم كار سنگینى بر دوش تو بگذارم و ان شاء اللَّه مرا از صالحان خواهى یافت».
×آداب شروع كارها
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ؛(2129) به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.»
توكّل به خدا در كارها
«فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فِى الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ؛(2130) به (بركت) رحمت الهى، در برابر آنان [مردم ]نرم (و مهربان) شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراكنده مى شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب! و در كارها، با آنان مشورت كن! اما هنگامى كه تصمیم گرفتى، (قاطع باش! و) بر خدا توكل كن! زیرا خداوند متوكلان را دوست دارد.»
لزوم ذكر خدا همراه با كار و تجارت
«فَإِذَا قُضِیَتِ الصَّلَوةُ فَانتَشِرُواْ فِى الْأَرْضِ وَ ابْتَغُواْ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَ اذْكُرُواْ اللَّهَ كَثِیرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛(2131) و هنگامى كه نماز پایان گرفت (شما آزادید) در زمین پراكنده شوید و از فضل خدا بطلبید، و خدا را بسیار یاد كنید شاید رستگار شوید!»