رحمت خدا در انجام كار خیر
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) مَنْ أَكْرَمَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ بِكَلِمَةٍ یُلْطِفُهُ بِهَا وَ فَرَّجَ عَنْهُ كُرْبَتَهُ- لَمْ یَزَلْ فِی ظِلِّ اللَّهِ الْمَمْدُودِ عَلَیْهِ الرَّحْمَةُ مَا كَانَ فِی ذَلِكَ؛(2111) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: هر كه گرامى دارد برادر مسلمانش را به یك كلمه مهرآمیز و گره از گرفتارى او بگشاید، پیوسته در سایه كشدار رحمت خداست تا در آن كار است.»
پاداش نیّت كار خیر
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَوْحَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَى دَاوُدَ ع یَا دَاوُدُ- إِنَّ الْعَبْدَ لَیَأْتِینِی بِالْحَسَنَةِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأُحَكِّمُهُ بِهَا فِی الْجَنَّةِ- قَالَ دَاوُدُ یَا رَبِ
وَ مَا هَذَا الْعَبْدُ الَّذِی یَأْتِیكَ بِالْحَسَنَةِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَتُحَكِّمُهُ بِهَا فِی الْجَنَّةِ- قَالَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ سَعَى فِی حَاجَةِ أَخِیهِ الْمُسْلِمِ أَحَبَّ قَضَاهَا قُضِیَتْ لَهُ أَمْ لَمْ تُقْضَ؛(2112) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: خداى تبارك و تعالى به داود(علیه السلام) وحى كرد: اى داود! راستى بنده اى روز قیامت حسنه اى به من آورد و براى همان او را در بهشت حاكم سازم. داود(علیه السلام) گفت: پروردگارا! آن چه بنده است كه با حسنه اى او را حاكم سازى در بهشت؟ فرمود: بنده مؤمنى كه درباره حاجت برادرش كوشا باشد و دلش خواهد كه آن را برآورد، آن حاجت برآورده شود یا نشود.»
ثوابى برتر از طواف خانه خدا
«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) یَا إِسْحَاقُ! مَنْ طَافَ بِهَذَا الْبَیْتِ طَوَافاً وَاحِداً- كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ- وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ غَرَسَ لَهُ أَلْفَ شَجَرَةٍ فِی الْجَنَّةِ- وَ كَتَبَ لَهُ ثَوَابَ عِتْقِ أَلْفِ نَسَمَةٍ- حَتَّى إِذَا صَارَ إِلَى الْمُلْتَزَمِ- فَتَحَ اللَّهُ لَهُ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ- یُقَالُ لَهُ ادْخُلْ مِنْ أَیِّهَا شِئْتَ- قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا كُلُّهُ لِمَنْ طَافَ قَالَ نَعَمْ- أَ فَلَا أُخْبِرُكَ بِمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ مَنْ قَضَى لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ حَاجَةً- كَتَبَ اللَّهُ لَهُ طَوَافاً وَ طَوَافاً حَتَّى بَلَغَ عَشْراً؛(2113) امام ششم(علیه السلام) به اسحاق بن عمار فرمود: اى اسحاق! هر كه یك بار به این خانه كعبه طواف كند، خدا هزار حسنه برایش نویسد، و هزار سیّئه از او محو كند و هزار درجه از او بالا برد، و هزار درخت در بهشت برایش بكارد و ثواب آزاد كردن هزار بنده برایش نویسد تا چون به ملزم (برابر خانه كعبه در سمت جنوب) رسد، خدا هشت در بهشت را به رویش گشاید و به او گفته شود از هر كدام خواهى داخل شو؛ گوید: گفتم قربانت اینها همه از آن كسى است كه طواف كند؟ فرمود: آرى، آیا به تو خبر ندهم به آن چه برتر از آن است؟ گوید: گفتم آرى. فرمود: هر كه حاجتى از برادر مؤمنش برآورد خدا برایش طوافى نویسد و طوافى تا بشمار دهم رسید.»