پاداش خدمت به دیگران
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) مَا فِی أُمَّتِی عَبْدٌ أَلْطَفَ أَخَاهُ فِی اللَّهِ بِشَیْ ءٍ مِنْ لُطْفٍ- إِلَّا أَخْدَمَهُ اللَّهُ مِنْ خَدَمِ الْجَنَّةِ؛(2110) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) كه فرمود: نباشد در امّتم بنده اى كه لطفى به برادرش در راه خدا كند جز كه خدا یكى از خدمتكاران بهشت را به خدمت او گمارد.»
رحمت خدا در انجام كار خیر
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) مَنْ أَكْرَمَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ بِكَلِمَةٍ یُلْطِفُهُ بِهَا وَ فَرَّجَ عَنْهُ كُرْبَتَهُ- لَمْ یَزَلْ فِی ظِلِّ اللَّهِ الْمَمْدُودِ عَلَیْهِ الرَّحْمَةُ مَا كَانَ فِی ذَلِكَ؛(2111) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: هر كه گرامى دارد برادر مسلمانش را به یك كلمه مهرآمیز و گره از گرفتارى او بگشاید، پیوسته در سایه كشدار رحمت خداست تا در آن كار است.»
پاداش نیّت كار خیر
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَوْحَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَى دَاوُدَ ع یَا دَاوُدُ- إِنَّ الْعَبْدَ لَیَأْتِینِی بِالْحَسَنَةِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأُحَكِّمُهُ بِهَا فِی الْجَنَّةِ- قَالَ دَاوُدُ یَا رَبِ
وَ مَا هَذَا الْعَبْدُ الَّذِی یَأْتِیكَ بِالْحَسَنَةِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَتُحَكِّمُهُ بِهَا فِی الْجَنَّةِ- قَالَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ سَعَى فِی حَاجَةِ أَخِیهِ الْمُسْلِمِ أَحَبَّ قَضَاهَا قُضِیَتْ لَهُ أَمْ لَمْ تُقْضَ؛(2112) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: خداى تبارك و تعالى به داود(علیه السلام) وحى كرد: اى داود! راستى بنده اى روز قیامت حسنه اى به من آورد و براى همان او را در بهشت حاكم سازم. داود(علیه السلام) گفت: پروردگارا! آن چه بنده است كه با حسنه اى او را حاكم سازى در بهشت؟ فرمود: بنده مؤمنى كه درباره حاجت برادرش كوشا باشد و دلش خواهد كه آن را برآورد، آن حاجت برآورده شود یا نشود.»