ارزش كمك در امور خیر
«وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَقَ بَنِى إِسرَائِیلَ وَ بَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَىْ عَشَرَ نَقِیبًا وَ قَالَ اللَّهُ إِنِّى مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَیْتُمُ الزَّكَوةَ وَ ءَامَنتُم بِرُسُلِى وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَیَِّاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّتٍ تَجرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ؛(2101) خدا از بنى اسرائیل پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب [سرپرست ]برانگیختیم. و خداوند (به آنها) گفت: «من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زكات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یارى كنید، و به خدا قرض الحسن بدهید [در راه او، به نیازمندان كمك كنید ]گناهان شما را مى پوشانم [مى بخشم ]و شما را در باغهایى از بهشت، كه نهرها از زیر درختانش جارى است، وارد مى كنم. اما هر كس از شما بعد از این كافر شود، از راه راست منحرف گردیده است.»
كمك به دیگران و رستگارى
«وَ الَّذِینَ تَبَوَّءُو الدَّارَ وَ الْایمَنَ مِن قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیهِمْ وَ لَا یَجِدُونَ فِى صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُواْ وَ یُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ كاَنَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛(2102) و براى كسانى است كه در این سرا [سرزمین مدینه ]و در سراى ایمان پیش از مهاجران مسكن گزیدند و كسانى را كه به سویشان هجرت كنند دوست مى دارند، و در دل خود نیازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمى كنند و آنها را بر خود مقدّم مى دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند كسانى كه از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده اند رستگارانند!»
توجّه به دیگران
«وَ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ لَا تُشرِكُواْ بِهِ شَیْئًا وَ بِالْوَلِدَیْنِ إِحْسَنًا وَ بِذِى الْقُرْبَى وَ الْیَتَمَى وَ الْمَسَكِینِ وَ الجَارِ ذِى الْقُرْبَى وَ الجَارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ وَ مَا مَلَكَتْ أَیْمَنُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا؛(2103) و خدا را بپرستید! و هیچ چیز را همتاى او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیكى كنید همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسكینان، و همسایه نزدیك، و همسایه دور، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانى كه مالك آنها هستید زیرا خداوند، كسى را كه متكبر و فخر فروش است، (و از اداى حقوق دیگران سرباز مى زند،) دوست نمى دارد.»