یارىِ دو فرشته در اداى دِین
«قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام) مَنْ كَانَ عَلَیْهِ دَیْنٌ یَنْوِی قَضَاءَهُ كَانَ مَعَهُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَافِظَانِ یُعِینَانِهِ عَلَى الْأَدَاءِ عَنْ أَمَانَتِهِ فَإِنْ قَصَرَتْ نِیَّتُهُ عَنِ الْأَدَاءِ قَصَرَا عَنْهُ مِنَ الْمَعُونَةِ بِقَدْرِ مَا قَصَرَ مِنْ نِیَّتِه؛(2085) امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر كس دِینى دارد و به فكر اداء آن است از جانب خداوند عزیز دو محافظ دارد كه او را در پرداخت دِین و وامش یارى مى دهند، امّا اگر به فكر پرداخت آن نباشد و سستى نماید، آن دو فرشته محافظ همان مقدار در یارى او سستى به خرج دهند (یعنى مطابق نیّتش با او رفتار و یارى مى شود).»
وجوب اداى دِین حتّى در مورد شهید
«عَنْ بَشَّارٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ الشَّهِیدِ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ إِلَّا الدَّیْنَ فَإِنَّ كَفَّارَتَهُ قَضَاؤُهُ؛(2086) بشّار أسلمى گوید: امام باقر(علیه السلام) فرمود: اوّلین قطره خون شهید كه روى زمین مى چكد، كفّاره گناهان اوست مگر بدهى كه به مردم دارد، و آن را جز اداء به صاحبش كفّاره اى نیست.»
نكوهش نیّت نپرداختن دِین
«رَوَى أَبُو خَدِیجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ أَیُّمَا رَجُلٍ أَتَى رَجُلًا فَاسْتَقْرَضَ مِنْهُ مَالًا وَ فِی نِیَّتِهِ أَلَّا یُؤَدِّیَهُ فَذَلِكَ اللِّصُّ الْعَادِی؛(2087) ابوخدیجه سالم بن مكرم گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر گاه شخصى نزد كسى رفته و از او تقاضاى وام كند و در فكرش این باشد كه آن را نپردازد، او خود دزد حرفه اى است.»