خداوند هم قرض گیرنده و هم صاحب اصلى مال
«مَّن ذَا الَّذِى یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِیرَةً وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛(2071) كیست كه به خدا «قرض الحسنه اى» دهد، (و از اموالى كه خدا به او بخشیده، انفاق كند،) تا آن را براى او، چندین برابر كند؟ و خداوند است (كه روزى بندگان را) محدود یا گسترده مى سازد (و انفاق، هرگز باعث كمبود روزى آنها نمى شود). و به سوى او باز مى گردید (و پاداش خود را خواهید گرفت).»
قرض به خدا
«مَّن ذَا الَّذِى یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِیمٌ؛(2072) كیست كه به خدا وام نیكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندین برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است!»
قرض به خدا
«إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَ الْمُصَّدِّقَتِ وَ أَقْرَضُواْ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ كَرِیمٌ؛(2073) مردان و زنان انفاق كننده، و آنها كه (از این راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (این قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مى شود و پاداش پرارزشى دارند!»