شكایت قرآن نزد خدا
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ ثَلَاثَةٌ یَشْكُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا یُصَلِّی فِیهِ أَهْلُهُ وَ عَالِمٌ بَیْنَ جُهَّالٍ وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبَارُ لَا یُقْرَأُ فِیه؛(2045) امام صادق(علیه السلام) فرمود: سه چیز است كه به درگاه خداى عزّ و جلّ شكایت مى كند: مسجدِ ویرانى كه اهلش در آن نماز نمى خوانند، و دانائى میان نادانها، و مصحف كه آویخته است و گرد بدان نشسته و آن را نمى خوانند.»
زیبایى در تلاوت قرآن
«عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(صلى الله علیه و آله) بَیِّنْهُ تِبْیَاناً وَ لَا تَهُذَّهُ هَذَّ الشِّعْرِ وَ لَا تَنْثُرْهُ نَثْرَ الرَّمْلِ وَ لَكِنْ أَفْزِعُوا قُلُوبَكُمُ الْقَاسِیَةَ وَ لَا یَكُنْ هَمُّ أَحَدِكُمْ آخِرَ السُّورَة؛(2046) از عبداللَّه بن سلیمان گوید: از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم از قول خدا عزّ و جلّ در سوره مزمّل: «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا»، فرمود: امیر المؤمنین(علیه السلام) فرموده است: یعنى او را خوب بیان كن و كلماتش را روشن ادا كن و چون شعر، پست سرِ هم و به شتاب مخوانش و چون ریگ پراكنده مسازش، ولى دلهاى سخت خود را با آن به هراس اندازید و نباید كه همّت یكى از شماها این باشد كه سوره را پایان دهد.»
خواندن قرآن به عربى
«قَالَ قَالَ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) إِنَّ الرَّجُلَ الْأَعْجَمِیَّ مِنْ أُمَّتِی لَیَقْرَأُ الْقُرْآنَ بِعَجَمِیَّةٍ فَتَرْفَعُهُ الْمَلَائِكَةُ عَلَى عَرَبِیَّة؛(2047) از سكونى از امام صادق(علیه السلام) فرمود: پیغمبر(صلى الله علیه و آله) فرموده است: راستى مرد غیرعرب از امّتم قرآن را عجمى (بى تجوید و با اعراب غلط) مى خواند و فرشته ها آن را به عربى درست به درگاه خدا بالا برند.»