زبان گویا
«وَ كِتَابُ اللَّهِ بَیْنَ أَظْهُرِكُمْ نَاطِقٌ لَا یَعْیَا لِسَانُهُ وَ بَیْتٌ لَا تُهْدَمُ أَرْكَانُهُ وَ عِزٌّ لَا تُهْزَمُ أَعْوَانُه؛(2038) كتاب خدا، قرآن، در میان شما سخنگویى است كه هیچ گاه زبانش از حق گویى كُند و خسته، و همواره گویاست، خانه اى است كه ستون هاى آن هرگز فرو نمى ریزد، و صاحب عزّتى است كه یارانش هرگز شكست ندارند.»
عدم اختلاف بین آیات قرآن
«كِتَابُ اللَّهِ تُبْصِرُونَ بِهِ وَ تَنْطِقُونَ بِهِ وَ تَسْمَعُونَ بِهِ وَ یَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ وَ یَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ وَ لَا یَخْتَلِفُ فِی اللَّهِ وَ لَا یُخَالِفُ بِصَاحِبِهِ عَنِ اللَّه؛(2039) این قرآن است كه با آن مى توانید راه حق را بنگرید و با آن سخن بگویید و به وسیله آن بشنوید. بعضى از قرآن از بعضى دیگر سخن مى گوید، و برخى بر برخى دیگر گواهى مى دهد، آیاتش در شناساندن خدا اختلافى نداشته، و كسى را كه همراهش شد از خدا جدا نمى سازد.»
وسیله ایمنى بخش
«فَإِنَّ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یَعِظْ أَحَداً بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ فَإِنَّهُ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ وَ سَبَبُهُ الْأَمِینُ وَ فِیهِ رَبِیعُ الْقَلْبِ وَ یَنَابِیعُ الْعِلْمِ وَ مَا لِلْقَلْبِ جِلَاءٌ غَیْرُهُ مَعَ أَنَّهُ قَدْ ذَهَبَ الْمُتَذَكِّرُونَ وَ بَقِیَ النَّاسُونَ أَوِ الْمُتَنَاسُون؛(2040) همانا خداوند سبحان كسى را به چیزى چون قرآن پند نداده است، كه قرآن ریسمان استوار خدا، و وسیله ایمنى بخش است. در قرآن بهار دل، و چشمه هاى دانش است، براى قلب جلایى جز قرآن نتوان یافت، بخصوص در جامعه اى كه بیداردلان در گذشته و غافلان و تغافل كنندگان حضور دارند.»