دعوت به اندیشه و تفقّه
«أَ فَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ كاَنَ مِنْ عِندِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلَفًا كَثِیرًا؛(1993) آیا درباره قرآن نمى اندیشند؟! اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى یافتند.»
اولى الامر و تفقّه و اجتهاد
«وَ إِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُوْلِى الْأَمْرِ مِنهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یَسْتَنبِطُونَهُ مِنهُمْ وَ لَوْ لَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّیْطَنَ إِلَّا قَلِیلًا؛(1994) و هنگامى كه خبرى از پیروزى یا شكست به آنها برسد، (بدون تحقیق،) آن را شایع مى سازند در حالى كه اگر آن را به پیامبر و پیشوایان- كه قدرت تشخیص كافى دارند- بازگردانند، از ریشه هاى مسائل آگاه خواهند شد. و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه كمى، همگى از شیطان پیروى مى كردید (و گمراه مى شدید).»
تشویق عالمان و فقهاء
«أَیْنَمَا تَكُونُواْ یُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنتُمْ فِى بُرُوجٍ مُّشَیَّدَةٍ وَ إِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَ إِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّهِ فَمَالِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا یَكاَدُونَ یَفْقَهُونَ حَدِیثًا؛(1995)هر جا باشید، مرگ شما را درمى یابد هر چند در برجهاى محكم باشید! و اگر به آنها [منافقان ]حسنه (و پیروزى) برسد، مى گویند: «این، از ناحیه خداست.» و اگر سیّئه (و شكستى) برسد، مى گویند: «این، از ناحیه توست.» بگو: «همه اینها از ناحیه خداست.» پس چرا این گروه حاضر نیستند سخنى را درك كنند؟!»