اسلام مطابق با فطرت
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَیهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ؛(1974) پس روى خود را متوجّه آیین خالص پروردگار كن! این فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفریده دگرگونى در آفرینش الهى نیست این است آیین استوار ولى اكثر مردم نمى دانند!»
بیدارى فطرت
«فَإِذَا رَكِبُواْ فِى الْفُلْكِ دَعَوُاْ اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّئهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِكُونَ؛(1975) هنگامى كه سوار بر كشتى شوند، خدا را با اخلاص مى خوانند (و غیر او را فراموش مى كنند) امّا هنگامى كه خدا آنان را به خشكى رساند و نجات داد، باز مشرك مى شوند!»
فطرت انسان منافى پذیرش استبداد
«وَ تِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بَِایَتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْاْ رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِ جَبَّارٍ عَنِیدٍ؛(1976) و این قوم «عاد» بود كه آیات پروردگارشان را انكار كردند و پیامبران او را معصیت نمودند و از فرمان هر ستمگر دشمن حق، پیروى كردند!»