سفارش پیامبر(صلى الله علیه و آله) در مورد دختردار
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ أَتَى رَجُلٌ النَّبِیَّ(صلى الله علیه و آله) وَ عِنْدَهُ رَجُلٌ فَأَخْبَرَهُ بِمَوْلُودٍ لَهُ فَتَغَیَّرَ لَوْنُ الرَّجُلِ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) مَا لَكَ قَالَ خَیْرٌ قَالَ قُلْ قَالَ خَرَجْتُ وَ الْمَرْأَةُ تَمْخَضُ فَأُخْبِرْتُ أَنَّهَا وَلَدَتْ جَارِیَةً فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) الْأَرْضُ تُقِلُّهَا وَ السَّمَاءُ تُظِلُّهَا وَ اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَ هِیَ رَیْحَانَةٌ تَشَمُّهَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ابْنَةٌ فَهُوَ مَقْرُوحٌ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ابْنَتَانِ فَیَا غَوْثَاهْ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ثَلَاثُ بَنَاتٍ وُضِعَ عَنْهُ الْجِهَادُ وَ كُلُّ مَكْرُوهٍ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ أَرْبَعُ بَنَاتٍ فَیَا عِبَادَ اللَّهِ أَقْرِضُوهُ یَا عِبَادَ اللَّهِ ارْحَمُوهُ یَا عِبَادَ اللَّهِ أَعِینُوه؛(1959) حمزة بن حمران گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردى بر پیغمبر(صلى الله علیه و آله) وارد شد و به شخصى كه نزد آن حضرت نشسته بود خبر داد كه خداوند فرزندى به تو عطا فرمود؛ ناگهان رنگ مرد تغییر كرد و دگرگونى در رخسارش ظاهر گشت. رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: تو را چه شد؟ عرض كرد: خیر است، فرمود: بگو چه شده؟ گفت: از خانه كه بیرون آمدم زوجه ام درد زایمان داشت اكنون خبر آورده اند كه دختر زائیده (یعنى از این جهت كه دختر است ناراحت شده ام). رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: سنگینیش بر گرده زمین است، و زیر سایه آسمان خدا زندگى خواهد كرد، و روزیش را خداوند خواهد رسانید، و چون شاخه ریحانى است كه آن را میبوئى. آنگاه رو به یاران كرده فرمود: هر كس داراى یك دختر شد بار سنگینى به عهده اش افتاد، و هر كس دو دختر داشت به فریادش باید رسید، و هر كس داراى سه دختر شد جهاد و هر كار سختى از عهده اش برداشته مى شود، و هر كس داراى چهار دختر گشت، اى بندگان خدا! او را یارى كنید، و اى بندگان خدا به او قرض دهید، و اى بندگان خدا به او رحمت آرید.»
ثواب خوشحال كردن فرزند دختر
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِیَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِیجَ وَ لْیَبْدَأْ بِالْإِنَاثِ قَبْلَ الذُّكُورِ فَإِنَّهُ مَنْ فَرَّحَ أُنْثَى فَكَأَنَّمَا عتق أَعْتَقَ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ(علیه السلام) وَ مَنْ أَقَرَّ بِعَیْنِ ابْنٍ فَكَأَنَّمَا بَكَى مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَ مَنْ بَكَى مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ أَدْخَلَهُ جَنَّاتِ النَّعِیم؛(1960) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمودند: كسى كه به بازار رفته، تحفه اى خریده و آن را براى خانواده اش بیاورد، مانند كسى است كه براى نیازمندان صدقه برده باشد. و باید در دادن آن، تحفه دختران را بر پسران مقدّم داشته و ابتدا به دختران بدهد. همانا كسى كه دخترى را خوشحال كند، گویا یكى از فرزندان حضرت اسماعیل(علیه السلام) را از بردگى آزاد نموده است. و كسى كه پسرى را خوشحال كند، گویا از عظمت خداوند گریسته است. و كسى كه از عظمت خدا بگرید، خداوند او را به بهشت نعمتها مى برد.»
راحتى توسط دختر
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ ثَلَاثَةٌ فِیهِنَّ لِلْمُؤْمِنِ رَاحَةٌ دَارٌ وَاسِعَةٌ تُوَارِی عَوْرَتَهُ وَ سُوءَ حَالِهِ مِنَ النَّاسِ وَ امْرَأَةٌ صَالِحَةٌ تُعِینُهُ عَلَى أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ وَ بِنْتٌ أَوْ أُخْتٌ أَخْرَجَهَا مِنْ بَیْتِهِ بِمَوْتٍ أَوْ تَزْوِیج؛(1961) امام صادق(علیه السلام) فرمود: مؤمن در سه چیز راحت است: خانه بزرگى كه ناموسش و بدىِ حالش را از مردم حفظ كند، زن صالحه اى كه بر امر دنیا و آخرت كمك كارش باشد، دختر یا خواهرى كه او را به مرگ یا ازدواج از خانه اش بیرون برد.»