فهرست کتاب


گنجینه معارف 3 (110 موضوع)

محمد رحمتی شهرضا

انتخاب خدا بهتر است

«وُلِدَ لِرَجُلٍ جَارِیَةٌ فَرَآهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) مُتَسَخِّطاً فَقَالَ لَهُ أَ رَأَیْتَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَوْحَى إِلَیْكَ أَنِّی أَخْتَارُ لَكَ أَوْ تَخْتَارُ لِنَفْسِكَ مَا كُنْتَ تَقُولُ قَالَ كُنْتُ أَقُولُ یَا رَبِّ [مَا ]تَخْتَارُ لِی قَالَ(علیه السلام) فَإِنَّ اللَّهَ قَدِ اخْتَارَ لَكَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ الْغُلَامَ الَّذِی قَتَلَهُ الْعَالِمُ الَّذِی كَانَ مَعَ مُوسَى فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ- «فَأَرَدْنا أَنْ یُبْدِلَهُما رَبُّهُما خَیْراً مِنْهُ زَكاةً وَ أَقْرَبَ رُحْماً» قَالَ(علیه السلام) أَبْدَلَهُمَا مِنْهُ جَارِیَةً وَلَدَتْ سَبْعِینَ نَبِیّاً؛(1956) حضرت صادق(علیه السلام) مردى را دید كه برایش دخترى به دنیا آمد، به همین خاطر ناراحت و غضبناك بود، فرمود: اگر خداوند متعال به تو بگوید: من برایت انتخاب كنم یا تو؟ چه مى گویى؟ گفت مى گویم: پروردگارا! تو انتخاب كن. فرمود: الان خداوند برایت (دختر) انتخاب كرده (پس چرا ناراحتى؟» سپس فرمود: پسر بچه اى كه حضرت خضر به امر پروردگار او را كشته بود كه قرآن كریم مى فرماید: «فَأَرَدْنا أَنْ یُبْدِلَهُما رَبُّهُما خَیْراً مِنْهُ زَكاةً وَ أَقْرَبَ رُحْماً(1957)؛ اراده كردیم كه براى پدر و مادرش، فرزندى پاكتر و مهربانتر نصیبشان گردد». خداوند متعال به جاى آن پسر، دخترى به آنان داد كه از نسل آن دختر، هفتاد پیامبر به دنیا آمدند.»

روزى فرزند با خداست

«عَنِ الْبَرْقِیِّ رَفَعَهُ قَالَ بُشِّرَ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) بِفَاطِمَةَ(علیها السلام) فَنَظَرَ فِی وُجُوهِ أَصْحَابِهِ فَرَأَى الْكَرَاهَةَ فِیهِمْ فَقَالَ مَا لَكُمْ رَیْحَانَةٌ أَشَمُّهَا وَ رِزْقُهَا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَل؛(1958) احمد بن محمّد بن خالد برقىّ به سند مرفوع روایت كرده كه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) را به میلاد دخترش فاطمه(علیها السلام) بشارت دادند؛ در چهره اصحاب خود نگریست و آنان را ناراحت یافت، فرمود: شما را چه مى شود (این چون) شاخه ریحانى است كه او را میبویم، و روزیش بر خداوند عزّ و جلّ است.»

سفارش پیامبر(صلى الله علیه و آله) در مورد دختردار

«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ أَتَى رَجُلٌ النَّبِیَّ(صلى الله علیه و آله) وَ عِنْدَهُ رَجُلٌ فَأَخْبَرَهُ بِمَوْلُودٍ لَهُ فَتَغَیَّرَ لَوْنُ الرَّجُلِ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) مَا لَكَ قَالَ خَیْرٌ قَالَ قُلْ قَالَ خَرَجْتُ وَ الْمَرْأَةُ تَمْخَضُ فَأُخْبِرْتُ أَنَّهَا وَلَدَتْ جَارِیَةً فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ(صلى الله علیه و آله) الْأَرْضُ تُقِلُّهَا وَ السَّمَاءُ تُظِلُّهَا وَ اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَ هِیَ رَیْحَانَةٌ تَشَمُّهَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ابْنَةٌ فَهُوَ مَقْرُوحٌ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ابْنَتَانِ فَیَا غَوْثَاهْ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ثَلَاثُ بَنَاتٍ وُضِعَ عَنْهُ الْجِهَادُ وَ كُلُّ مَكْرُوهٍ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ أَرْبَعُ بَنَاتٍ فَیَا عِبَادَ اللَّهِ أَقْرِضُوهُ یَا عِبَادَ اللَّهِ ارْحَمُوهُ یَا عِبَادَ اللَّهِ أَعِینُوه؛(1959) حمزة بن حمران گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردى بر پیغمبر(صلى الله علیه و آله) وارد شد و به شخصى كه نزد آن حضرت نشسته بود خبر داد كه خداوند فرزندى به تو عطا فرمود؛ ناگهان رنگ مرد تغییر كرد و دگرگونى در رخسارش ظاهر گشت. رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: تو را چه شد؟ عرض كرد: خیر است، فرمود: بگو چه شده؟ گفت: از خانه كه بیرون آمدم زوجه ام درد زایمان داشت اكنون خبر آورده اند كه دختر زائیده (یعنى از این جهت كه دختر است ناراحت شده ام). رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: سنگینیش بر گرده زمین است، و زیر سایه آسمان خدا زندگى خواهد كرد، و روزیش را خداوند خواهد رسانید، و چون شاخه ریحانى است كه آن را میبوئى. آنگاه رو به یاران كرده فرمود: هر كس داراى یك دختر شد بار سنگینى به عهده اش افتاد، و هر كس دو دختر داشت به فریادش باید رسید، و هر كس داراى سه دختر شد جهاد و هر كار سختى از عهده اش برداشته مى شود، و هر كس داراى چهار دختر گشت، اى بندگان خدا! او را یارى كنید، و اى بندگان خدا به او قرض دهید، و اى بندگان خدا به او رحمت آرید.»