اقرار به درستى
شخصى آمد سنگینى بلند كند نتوانست. بلند شد گفت كجایى جوانى كه یادت بخیر! یه نگاهى به دور و اطراف كرد و با خودش گفت: خودمونیما! جوانیامون هم هیچى نبودیم!
نگرانى براى خوراك و پوشاك
عمر گرانمایه در این صرف شد تا چه خورم صیف چه پوشم شتاء
ارزش وقت
دوستى نقل مى كرد كه عدّه اى تمرین مى كردند كه بدون نقطه متنى را بنویسند. پرسیدم این چه كارى است؟ گفتند علامه طباطبایى از شنبه تا چهارشنبه تفسیر كبیر المیزان را مى نوشتند و پنج شنبه ها نقطه هاىِ نوشته ها را مى گذاشتند و مى فرمودند اینطور روزى ده دقیقه در وقت صرفه جویى مى شود. من تعجّب كردم كه علاّمه براى استفاده از عمر اینچنین مى كرد و ما براىِ گذراندنِ وقت و تفنّن!