سؤال و پرسش از گذران عمر
«قال ابو عبد اللَّه(علیه السلام) : كان فیما وعظ به لقمان ابنه یا بنىّ و اعلم انّك ستسأل غدا اذا وقفت بین یدى اللَّه عزّ و جلّ عن اربع شبابك فیما ابلیته و عمرك فیما افنیته و مالك ممّا اكتسبته و فیما انفقته؛(1926) امام صادق(علیه السلام) فرموده است: از مواعظ لقمان حكیم به فرزند خود این بود كه فرزند من بدان فردا كه در پیشگاه الهى براى حساب، حاضر میشوى درباره چهار چیز از تو میپرسند: جوانیت را در چه راه تمام كردى؟ عمرت را در چه كار فانى نمودى؟ ثروتت را چگونه بدست آوردى؟ و آن را در چه راه صرف كردى؟»
ایّام زندگى
«عن ابى عبد اللَّه(علیه السلام) : قال الایّام ثلثة، فیوم مضى لا یدرك و یوم النّاس فیه فینبغى ان یغتنموه، و غد انّما فی ایدیهم امله؛(1927) امام صادق(علیه السلام) فرموده است: ایّام زندگى سه روز است: اوّل روزى كه گذشته است و برگشت ندارد، دوّم روز موجود است كه مردم در آن قرار دارند و در اختیار آنهاست، باید آن را مغتنم شمارند و از آن استفاده نمایند، سوّم فردائى است كه نیامده و تنها آرزوى آن را در دست دارند.»
استفاده درست از زمان حال
«عنه(علیه السلام) قال: اصبروا على الدّنیا فانّما هى ساعة فما مضى منه فلا تجد له ألما و لا سرورا، و ما لم یجی ء فلا تدرى ما هو و انّما هى ساعتك الّتى انت فیها فاصبر فیها على طاعة اللَّه و اصبر فیها عن معصیة اللَّه؛(1928) نیز فرموده است: مجموع عمر آدمى در دنیا ساعتى بیش نیست آنچه از این ساعت گذشته است معدوم شده و لذّت و المى از آن احساس نمیكنید و آنچه از آن هنوز نیامده است نمیدانید چیست، سرمایه موجود و پرارزش عمر، تنها همان لحظات نقدى است كه اینك در اختیار شما است و در آن بسر میبرید. مالك نفس خود باشید و در حال حاضر براى اصلاح و رستگارى خود بكوشید، در مشكلات وظیفه شناسى و اطاعت از اوامر الهى پایدارى و از آلودگى به گناه و نافرمانى خداوند، خوددارى كنید.»