مسئولیت در قیامت در برابر عمر
«قال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله): انّ العبد لا تزول قدماه یوم القیمة حتّى یسأل عن عمره فیما افناه و عن شبابه فیما ابلاه؛(1924) رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) فرموده است كه در قیامت هیچ بنده اى قدم از قدم برنمیدارد تا به این پرسش ها پاسخ دهد: اوّل آنكه عمرش را در چه كار فانى نموده است، دوّم جوانیش را چگونه و در چه راه تمام كرده است.»
توجه به گذران شب و روز
«الامام علی(علیه السلام) : انّ اللّیل و النّهار یعملان فیك، فاعمل فیهما؛(1925) امام على(علیه السلام) : شب و روز در تو كار مى كنند (و مقدارى از عمر تو را مى گیرند)، تو نیز در آنها كارى بكن (و چیزى براى خود بیندوز!).»
سؤال و پرسش از گذران عمر
«قال ابو عبد اللَّه(علیه السلام) : كان فیما وعظ به لقمان ابنه یا بنىّ و اعلم انّك ستسأل غدا اذا وقفت بین یدى اللَّه عزّ و جلّ عن اربع شبابك فیما ابلیته و عمرك فیما افنیته و مالك ممّا اكتسبته و فیما انفقته؛(1926) امام صادق(علیه السلام) فرموده است: از مواعظ لقمان حكیم به فرزند خود این بود كه فرزند من بدان فردا كه در پیشگاه الهى براى حساب، حاضر میشوى درباره چهار چیز از تو میپرسند: جوانیت را در چه راه تمام كردى؟ عمرت را در چه كار فانى نمودى؟ ثروتت را چگونه بدست آوردى؟ و آن را در چه راه صرف كردى؟»