تأخیر اجل معلق و ازدیاد عمر
«أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِیعُونِ؛ یَغْفِرْ لَكمُ مِّن ذُنُوبِكُمْ وَ یُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا یُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ؛(1923) كه خدا را پرستش كنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید! اگر چنین كنید، خدا گناهانتان را مى آمرزد و تا زمان معیّنى شما را عمر مى دهد زیرا هنگامى كه اجل الهى فرا رسد، تأخیرى نخواهد داشت اگر مى دانستید!»
مسئولیت در قیامت در برابر عمر
«قال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله): انّ العبد لا تزول قدماه یوم القیمة حتّى یسأل عن عمره فیما افناه و عن شبابه فیما ابلاه؛(1924) رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) فرموده است كه در قیامت هیچ بنده اى قدم از قدم برنمیدارد تا به این پرسش ها پاسخ دهد: اوّل آنكه عمرش را در چه كار فانى نموده است، دوّم جوانیش را چگونه و در چه راه تمام كرده است.»