عمر محدود انسان
«أَ وَ لَمْ یَرَوْاْ أَنَّ اللَّهَ الَّذِى خَلَقَ السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَیْبَ فِیهِ فَأَبَى الظَّلِمُونَ إِلَّا كُفُورًا؛(1919) آیا نمى دانند خدایى كه آسمانها و زمین را آفریده، قادر است مثل آنان را بیافریند (و به زندگى جدید بازشان گرداند)؟! و براى آنان سرآمدى قطعى- كه شكّى در آن نیست- قرار داده امّا ظالمان، جز كفر و انكار را پذیرا نیستند!»
پیرى در كمین انسان
«یَأَیُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِى رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَكمُ مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَ غَیرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِى الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُواْ أَشُدَّكُمْ وَ مِنكُم مَّن یُتَوَفَّى وَ مِنكُم مَّن یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئًا وَ تَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجِ بَهِیجٍ؛(1920) اى مردم! اگر در رستاخیز شك دارید، (به این نكته توجّه كنید كه:) ما شما را از خاك آفریدیم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از «مضغه» [چیزى شبیه گوشت جویده شده ]كه بعضى داراى شكل و خلقت است و بعضى بدون شكل تا براى شما روشن سازیم (كه بر هر چیز قادریم)! و جنین هایى را كه بخواهیم تا مدّت معیّنى در رحم (مادران) قرار مى دهیم (و آنچه را بخواهیم ساقط مى كنیم) بعد شما را بصورت طفل بیرون مى آوریم سپس هدف این است كه به حدّ رشد و بلوغ خویش برسید. در این میان بعضى از شما مى میرند و بعضى آن قدر عمر مى كنند كه به بدترین مرحله زندگى (و پیرى) مى رسند آن چنان كه بعد از علم و آگاهى، چیزى نمى دانند! (از سوى دیگر،) زمین را (در فصل زمستان) خشك و مرده مى بینى، اما هنگامى كه آب باران بر آن فرو مى فرستیم، به حركت درمى آید و مى روید و از هر نوع گیاهان زیبا مى رویاند!»
مشخص بودن عمر
«اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَ الَّتِى لَمْ تَمُتْ فِى مَنَامِهَا فَیُمْسِكُ الَّتِى قَضَى عَلَیهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ فِى ذَلِكَ لَاَیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُون؛(1921) خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض مى كند، و ارواحى را كه نمرده اند نیز به هنگام خواب مى گیرد سپس ارواح كسانى كه فرمان مرگشان را صادر كرده نگه مى دارد و ارواح دیگرى را (كه باید زنده بمانند) بازمى گرداند تا سرآمدى معیّن در این امر نشانه هاى روشنى است براى كسانى كه اندیشه مى كنند!»