استفاده از عمر
«وَالعَصْرِ؛ اِنَّ الاِنسانَ لَفِى خُسْرٍ؛ اِلَّاالَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّلِحَتِ وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ؛(1917) قسم به عصر (رسول یا دوران ظهور). كه انسان همه در خسارت و زیان است. مگر آنان كه به خدا ایمان آورده و نیكوكار شدند و به درستى و راستى در دین یكدیگر را سفارش كردند.»
عمر محدود است
«وَ هُوَ الَّذِى یَتَوَفَّئكُم بِالَّیْلِ وَ یَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُكُمْ فِیهِ لِیُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ؛(1918) او كسى است كه (روح) شما را در شب (به هنگام خواب) مى گیرد و از آنچه در روز كرده اید، با خبر است سپس در روز شما را (از خواب) برمى انگیزد و (این وضع هم چنان ادامه مى یابد) تا سرآمد معینى فرا رسد سپس بازگشت شما به سوى اوست و سپس شما را از آنچه عمل مى كردید، با خبر مى سازد.»
عمر محدود انسان
«أَ وَ لَمْ یَرَوْاْ أَنَّ اللَّهَ الَّذِى خَلَقَ السَّمَوَتِ وَ الْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَیْبَ فِیهِ فَأَبَى الظَّلِمُونَ إِلَّا كُفُورًا؛(1919) آیا نمى دانند خدایى كه آسمانها و زمین را آفریده، قادر است مثل آنان را بیافریند (و به زندگى جدید بازشان گرداند)؟! و براى آنان سرآمدى قطعى- كه شكّى در آن نیست- قرار داده امّا ظالمان، جز كفر و انكار را پذیرا نیستند!»