نوحه سرایى براى امام باقر(علیه السلام)
«رَوَى ابْنُ بَابَوَیْهِ أَنَّ الْبَاقِرَ(علیه السلام) أَوْصَى أَنْ یُنْدَبَ فِی الْمَوْسِمِ عَشْرَ سِنِین؛(1850) ابن بابویه از امام باقر(علیه السلام) روایت كرده است كه آن حضرت وصیّت كرد، ده سال در موسم حج در منى براى او گریه و نوحه سرایى كنند، و رسم ماتم را تجدید نمایند و بر مظلومیّت آن حضرت بگریند.»
وصیّت امام باقر(علیه السلام) براى ندبه كنندگانش
«رَوَى یُونُسُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام) قَالَ قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ(علیه السلام) قِفْ مِنْ مَالِی كَذَا وَ كَذَا لِلنَّوَادِبِ یَنْدُبْنَنِی عَشْرَ سِنِینَ بِمِنًى أَیَّامَ مِنًى؛(1851) یونس بن یعقوب از امام صادق(علیه السلام) روایت كرده است كه آن حضرت فرمود: پدرم امام باقر(علیه السلام) به من وصیت كرد و فرمود: اى جعفر! مقدارى از مال مرا وقف كن براى ندبه كنندگان كه مدت ده سال در منى ، موسم حج بر من ندبه و گریه كنند.»
نكوهش عزادارى
«قال النبىّ(صلى الله علیه و آله): انا برى ممّن حلق و صلق؛(1852) پیامبر(صلى الله علیه و آله) فرمود: من بیزارم از كسى كه در مصیبت موى سرش را بكند و صداى گریه و ناله اش را بلند كند.»