شكیبایى در مصیبت براى آمرزش گناهان
«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُصَابُ بِمُصِیبَةٍ فَیَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِكْرِهِ الْمُصِیبَةَ وَ یَصْبِرُ حِینَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ كُلَّمَا ذَكَرَ مُصِیبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِكْرِ الْمُصِیبَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ ذَنْبٍ اكْتَسَبَ فِیمَا بَیْنَهُمَا؛(1846) ابو جعفر باقر(علیه السلام) گفت: هر مؤمنى كه عزیز خود را از دست بدهد ولى صبر و شكیبائى خود را از دست ندهد، و به یاد عزیز از دست رفته اش بگوید: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» (ما براى خدا زنده ایم و به سوى او روانیم) خداوند، گناهان گذشته او را مى آمرزد. حتّى اگر در آینده دور و نزدیك، خاطره این مصیبت در دلش زنده شود، و باز هم بگوید: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» خداوند هر گناهى كه در این فاصله زمانى مرتكب شده باشد، خواهد آمرزید.»
بهترین شیوه در مصائب
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ لَا یَصْلُحُ الصِّیَاحُ عَلَى الْمَیِّتِ وَ لَا یَنْبَغِی وَ لَكِنَّ النَّاسَ لَا یَعْرِفُونَهُ وَ الصَّبْرُ خَیْر؛(1847) ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفت: صلاح نیست كه انسان در مرگ عزیزانش، افغان و شیون كند، كار شایسته اى هم نیست. اما مردم وظیفه خود را نمى شناسند. صبر و استقامت در برابر مصائب بهترین شیوه ها است.»
اجر تسلیت به مصیبت دیده
«ابن مسعود عن النّبىّ(صلى الله علیه و آله) قال: من عزّى مصابا فله مثل اجره؛(1848) ابن مسعود از نبى گرامى(صلى الله علیه و آله) روایت مى كند كه آن حضرت فرمود: هر كس مصیبت دیده اى را تسلیت دهد، مانند مصیبت دیده در نزد خدا اجر خواهد داشت.»