گریه در فراق محبوب
«قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبرٌ جَمِیلٌ عَسَى اللَّهُ أَن یَأْتِیَنِى بِهِمْ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ؛ وَ تَوَلَّى عَنهُمْ وَ قَالَ یَأَسَفَى عَلَى یُوسُفَ وَ ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِیمٌ؛(1841) (یعقوب) گفت: « (هواى) نفس شما، مسأله را چنین در نظرتان آراسته است! من صبر مى كنم، صبرى زیبا (و خالى از كفران)! امیدوارم خداوند همه آنها را به من بازگرداند چرا كه او دانا و حكیم است! و از آنها روى برگرداند و گفت: «وا اسفا بر یوسف!» و چشمان او از اندوه سفید شد، اما خشم خود را فرو مى برد (و هرگز كفران نمى كرد)!»
سنّت عزادارى در زمان پیامبر(صلى الله علیه و آله)
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِی طَالِبٍ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) فَاطِمَةَ(علیها السلام) أَنْ تَتَّخِذَ طَعَاماً- لِأَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَیْسٍ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ وَ تَأْتِیَهَا وَ نِسَاءَهَا فَتُقِیمَ عِنْدَهَا ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ فَجَرَتْ بِذَلِكَ السُّنَّةُ أَنْ یُصْنَعَ لِأَهْلِ الْمُصِیبَةِ طَعَامٌ ثَلَاثا؛(1842) ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفت: موقعى كه جعفر بن ابى طالب كشته شد، رسول خدا(صلى الله علیه و آله) به فاطمه(علیها السلام) فرمود: تا سه روز براى أسماء همسرش شام و ناهار تهیه كند و شخصاً با سایر بانوان فامیل، به تسلیت او بروند و تا سه روز در خانه او بمانند. از این رو سنّت شرعى جارى شد كه تا سه روز، براى صاحبان عزا، شام و ناهار ببرند.»