عاشق عبادت
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا فَهُوَ لَا یُبَالِی عَلَى مَا أَصْبَحَ مِنَ الدُّنْیَا عَلَى عُسْرٍ أَمْ عَلَى یُسْر؛(1766) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود: بهترین مردم كسى است كه عاشق عبادت شود، با عبادت دست بگردن شود و آن را از دل دوست دارد و با تن خود انجام دهد و براى آن فارغ شود (بكار دیگر دل مشغول ندارد) چنین شخصى باك ندارد كه زندگى دنیایش به سختى گذارد یا به آسانى.»
تشخیص ناسخ از منسوخ
«قَالَ عِیسَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا الْعِبَادَةُ قَالَ حُسْنُ النِّیَّةِ بِالطَّاعَةِ مِنَ الْوُجُوهِ الَّتِی یُطَاعُ اللَّهُ مِنْهَا أَمَا إِنَّكَ یَا عِیسَى لَا تَكُونُ مُؤْمِناً حَتَّى تَعْرِفَ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا مَعْرِفَةُ النَّاسِخِ مِنَ الْمَنْسُوخِ قَالَ فَقَالَ أَ لَیْسَ تَكُونُ مَعَ الْإِمَامِ مُوَطِّناً نَفْسَكَ عَلَى حُسْنِ النِّیَّةِ فِی طَاعَتِهِ فَیَمْضِی ذَلِكَ الْإِمَامُ وَ یَأْتِی إِمَامٌ آخَرُ فَتُوَطِّنُ نَفْسَكَ عَلَى حُسْنِ النِّیَّةِ فِی طَاعَتِهِ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ هَذَا مَعْرِفَةُ النَّاسِخِ مِنَ الْمَنْسُوخ؛(1767) عیسى بن عبد اللَّه به امام صادق(علیه السلام) عرض كرد: قربانت! عبادت چیست؟ فرمود: نیّت خوب داشتن به عبادت از راهى كه خدا از آن راه اطاعت شود، همانا اى عیسى! مؤمن نباشى تا آنكه ناسخ را از منسوخ تشخیص دهى (تا به ناسخ عمل كنى و منسوخ را كنار گذارى).
عرض كردم: قربانت تشخیص دادن ناسخ از منسوخ چیست؟ فرمود: مگر نه این است كه با امامى هستى و با حسن نیّت به اطاعتش تصمیم میگیرى، سپس آن امام در میگذرد و امام دیگر مى آید و تو با حسن نیّت به اطاعت او تصمیم میگیرى؟ عرض كردم: آرى. فرمود: همین تشخیص ناسخ از منسوخ است.»
عبادت كنندگان سه دسته اند
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ إِنَّ الْعُبَّادَ ثَلَاثَةٌ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَوْفاً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِیدِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى طَلَبَ الثَّوَابِ فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأُجَرَاءِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِیَ أَفْضَلُ الْعِبَادَة؛(1768) امام صادق(علیه السلام) فرمود: عبادت كنندگان سه دسته اند: 1- گروهى كه خداى عز و جل را از ترس عبادت كنند و این عبادت بردگان است، 2- مردمى كه خداى تبارك و تعالى را به طمع ثواب عبادت كنند و این عبادت مزدوران است، 3- دسته اى كه خداى عز و جل را براى دوستیش عبادت كنند و این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است.»