عبادت راه مستقیم
«إِنَّ اللَّهَ رَبِّى وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَطٌ مُّسْتَقِیمٌ؛(1759) خداوند، پروردگار من و شماست او را بپرستید (نه من، و نه چیز دیگر را)! این است راه راست!»
عبادت مانع غفلت
«وَ اذْكُر رَّبَّكَ فِى نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَ خِیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الاَْصَالِ وَ لَا تَكُن مِّنَ الْغَفِلِینَ؛(1760) پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد كن و از غافلان مباش!»
عبادت و سازندگى انسان
«إِنَّمَا یُؤْمِنُ بَِایَتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُواْ بهَِا خَرُّواْ سُجَّدًا وَ سَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لَا یَسْتَكْبِرُونَ؛ تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ؛ فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِىَ لهَُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءَ بِمَا كاَنُواْ یَعْمَلُونَ؛(1761) تنها كسانى كه به آیات ما ایمان مى آورند كه هر وقت این آیات به آنان یادآورى شود به سجده مى افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا مى آورند، و تكبّر نمى كنند. پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى شود (و بپا مى خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى كنند! هیچ كس نمى داند چه پاداشهاى مهمّى كه مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، این پاداش كارهایى است كه انجام مى دادند!»