سجده امام سجّاد(علیه السلام)
«امام باقر(علیه السلام) : كانَ أثَرُ السُّجودِ فِى جَمیعِ مَواضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّىِ السَجّادُ لِذلِكَ؛(1717) امام باقر(علیه السلام) : اثر سجده در تمام مواضع هفت گانه سجده او نمایان بود؛ از این جهت «سجّاد» نامیده شد.»
نماز امام سجاد(علیه السلام)
«امام باقر(علیه السلام) : كانَ یُصَلّى صَلاةَ مُوَدِّعٍ یَرى أنَّهُ لا یُصَلِّى بَعدَها أبَداً؛(1718) امام باقر(علیه السلام) : امام سجّاد(علیه السلام) مانند كسى كه آخرین نماز خود را بجاى مى آورد، نماز مى گزارد. او چنین مى دید كه پس از آن هیچ گاه نماز نمى گزارد.»
حضور قلب امام سجاد(علیه السلام) در نماز
«امام صادق(علیه السلام) : كانَ عَلىُّ بن الحُسَینِ(علیه السلام) إذا قامَ فِى الصَّلوةِ كَأَنَّهُ ساقُ شَجَرَةٍ لایَتَحرَّكُ مِنهُ شَى ءٌ إلا ما حَرَّكَهُ الرِّیحُ مِنهُ؛(1719) امام صادق(علیه السلام) : امام سجّاد(علیه السلام) هرگاه به نماز مى ایستاد چنان تنه درختى بود كه چیزى از آن نمى جنبید، مگر آنچه را كه باد مى جنباند.»