آثار میگسارى
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنصَابُ وَ الْأَزْلَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَنِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَنُ أَن یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَدَوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ فِى الخَْمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَوةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ؛(1585) اى كسانى كه ایمان آورده اید! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعى بخت آزمایى ]پلید و از عمل شیطان است، از آنها دورى كنید تا رستگار شوید! شیطان مى خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و كینه ایجاد كند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهى اكید،) خوددارى خواهید كرد؟!»
احكام شراب
«یَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ كَبِیرٌ وَ مَنَفِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَ یَسْئَلُونَكَ مَا ذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الاَْیَتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ؛ فِى الدُّنْیَا وَ الاَْخِرَةِ وَ یَسْئَلُونَكَ عَنِ الْیَتَمَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَّهُمْ خَیرٌ وَ إِن تخَُالِطُوهُمْ فَإِخْوَنُكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ؛(1586) در باره شراب و قمار از تو سؤال مى كنند، بگو: «در آنها گناه و زیان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو مى پرسند چه چیز انفاق كنند؟ بگو: از ما زاد نیازمندى خود.» اینچنین خداوند آیات را براى شما روشن مى سازد، شاید اندیشه كنید! (تا اندیشه كنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو در باره یتیمان سؤال مى كنند، بگو: «اصلاح كار آنان بهتر است. و اگر زندگى خود را با زندگى آنان بیامیزید، (مانعى ندارد) آنها برادر (دینى) شما هستند.» (و همچون یك برادر با آنها رفتار كنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، بازمى شناسد. و اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت مى اندازد (و دستور مى دهد در عین سرپرستى یتیمان، زندگى و اموال آنها را بكلى از اموال خود، جدا سازید ولى خداوند چنین نمى كند) زیرا او توانا و حكیم است.»
بدى شراب
«وَ مِن ثَمَرَتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنَبِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِى ذَلِكَ لَاَیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ؛(1587) و از میوه هاى درختان نخل و انگور، مسكرات (ناپاك) و روزى خوب و پاكیزه مى گیرید در این، نشانه روشنى است براى جمعیّتى كه اندیشه مى كنند!»